jiu-jitsu
N ศิลปะ การต่อสู้ แบบ ญี่ปุ่น ที่ พัฒนา มาจาก ยูโด ju-jitsu sin-la-pa-kan-tor-su-baeb-yi-pun-ti-pad-ta-na-ma-jak-yu-do
jiu-jitsu ▶noun variant spelling of ju-jitsu.
Jiu-Jitsu
Jiu-Jit su , das Ju-Jutsu |ˈd͜ʃiːuˈd͜ʃɪt͜su |
jiu-jitsu n. m. inv. nom masculin invariable Art martial japonais qui est l ’ancêtre du judo. Prononciation Le mot se prononce [ʒiyʒitsy ]
jiu-jitsu (también yiu-yitsu , poco usado )nombre masculino Sistema de combate sin armas, de origen japonés, en que dos combatientes luchan cuerpo a cuerpo realizando presas y dando golpes con las manos, los codos y los pies; se practica como forma de combate pero no tiene aplicación deportiva :algunos principios del jiu-jitsu se han conservado en el judo .ETIMOLOGÍA Préstamo del japonés jujitsu , formado por ju ‘flexible ’ y jitsu ‘artes ’, es decir, ‘artes de la flexibilidad ’. Puede haberse tomado por conducto del francés o del inglés .Se pronuncia aproximadamente ‘yiu-yitsu ’.