tintinnabulation
N เสียง ระฆัง หรือ กระดิ่ง sing-ra-kang-rue-kra-ding
TINTINNABULATION
TINTINNABULATION Tin `tin *nab `u *la "tion, n.
tin tin nab u la tion |ˌtintəˌnabyəˈlāSHən ˌtɪn (t )əˌnæbjəˈleɪʃən | ▶noun a ringing or tinkling sound. ORIGIN mid 19th cent.: from Latin tintinnabulum ‘tinkling bell ’ (from tintinnare, reduplication of tinnire ‘to ring, tinkle ’) + -ation .
tintinnabulation |ˌtɪntɪnabjʊˈleɪʃ (ə )n | ▶noun a ringing or tinkling sound. ORIGIN mid 19th cent.: from Latin tintinnabulum ‘tinkling bell ’ (from tintinnare, reduplication of tinnire ‘to ring, tinkle ’) + -ation .
tin tin nab u la tion /tɪ̀ntɪnæbjəléɪʃ (ə )n /名詞 U C ⦅文 ⦆(鈴を )チリンチリンと鳴らすこと ; 鈴の音 .