English-Thai Dictionary
epee
N ดาบ ปลาย แหลมช นิดหนึ่ง ที่ ใช้ ใน กีฬา ฟันดาบ มี น้ำหนัก มากกว่า ดาบ ฟอ ยล์ dab-plai-laem-cha-nid-nueng-ti-chai-nai-ki-la-fan-dab-me-nam-nak-mak-kwa-dab-foi
epeeist
N นักกีฬา ฟันดาบ ที่ ใช้ ดาบ ปลาย แหลม ที่ หนัก กว่า ดาบ ฟอ ยล์ nak-ki-la-fan-dab-ti-chai-dab-plai-laem-ti-nak-kwa-dab-foi
New American Oxford Dictionary
épée
é pée |ˌeˈpā ɛˈpeɪ | ▶noun a sharp-pointed dueling sword, designed for thrusting and used, with the end blunted, in fencing. • the sport of fencing with an épée. DERIVATIVES épéeist |-ist |noun ORIGIN late 19th cent.: French, ‘sword, ’ from Old French espee (see spay ).
Oxford Dictionary
épée
épée |ˈeɪpeɪ, ˈɛp -| ▶noun a sharp-pointed duelling sword, used, with the end blunted, in fencing. DERIVATIVES épéeist noun ORIGIN late 19th cent.: French, ‘sword ’, from Old French espee (see spay ).
French Dictionary
épée
épée n. f. nom féminin Arme formée d ’une lame en acier et d ’une poignée protégée par une garde. LOCUTIONS Coup d ’épée dans l ’eau. figuré Effort inutile. Épée de Damoclès. Menace, danger qui guette quelqu ’un constamment. Note Technique Denys l ’Ancien fit suspendre au-dessus de la tête de Damoclès une lourde épée qui ne tenait que par un crin de cheval. Une bonne épée. Personne habile à manier l ’épée. On dit aussi une fine lame.
Sanseido Wisdom Dictionary
epee
é p é e /eɪpéɪ |épeɪ /〖<フランス 〗名詞 C 〘フェンシング 〙エペ 〘細くて刃がなく先のとがった剣; この剣を使った競技; →fencing 〙.