epoxy

N เรซิน สังเคราะห์  มี ความเหนียว มาก  จะ แข็งตัว หลัง ผ่าน ความร้อน  ใช้ เคลือบ ผิว หรือ เป็น ตัวเชื่อม วัตถุ  เรซิน สังเคราะห์ ที่ เหนียว มาก  เมื่อ ถูก ความร้อน หรือ ความดัน จะ แข็งตัว  ใช้ สำหรับ ติด หรือ เคลือบ ผิว วัตถุ  re-sin-sang-kro-me-kwam-niao-mak-ja-kaeng-tua-lang-pan-kwam-ron-chai-klueab-pio-rue-pen-tua-chueam-wad-tu

epoxy

ep ox y |iˈpäksē ɪˈpɑːksi | ▶noun ( pl. epoxies ) (also epoxy resin ) an adhesive, plastic, paint, or other material made from a class of synthetic thermosetting polymers containing epoxide groups. ▶adjective [ attrib. ] consisting of or denoting such a material: epoxy cement. ▶verb ( epoxies, epoxying, epoxied ) [ with obj. ] glue (something ) using epoxy resin. ORIGIN early 20th cent.: from epi- ‘in addition ’ + oxy- 2 .

epoxy

epoxy |ɪˈpɒksi, ɛ- | ▶noun ( pl. epoxies ) (also epoxy resin ) [ mass noun ] an adhesive, plastic, or other material made from a class of synthetic thermosetting polymers containing epoxide groups. ▶adjective consisting of epoxy: epoxy cement. ▶verb ( epoxies, epoxying, epoxied ) [ with obj. ] glue (something ) using epoxy resin. ORIGIN early 20th cent.: from epi- ‘in addition ’ + oxy- 2 .