hitchhike

VI ขอ อาศัย โดยสาร รถ คนอื่น ฟรี  โบก รถ ขอ อาศัย โดยสาร รถ คนอื่น ฟรี  kor-ar-sai-doi-san-rod-kon-uen-fe

hitchhike

VT ขอ อาศัย โดยสาร รถ คนอื่น ฟรี  โบก รถ ขอ อาศัย โดยสาร รถ คนอื่น ฟรี  kor-ar-sai-doi-san-rod-kon-uen-fe

hitchhiker

N ผู้เดินทาง โดยสาร รถ ผู้อื่น แบบ ไม่ เสียค่าใช้จ่าย และ เดิน ด้วย เท้า ด้วย 

hitchhike

hitch hike |ˈhiCHˌhīk ˈhɪtʃˌhaɪk | ▶verb [ no obj. ] travel by getting free rides in passing vehicles: he dropped out in 1976 and hitchhiked west. ▶noun a journey made by hitchhiking. DERIVATIVES hitch hik er noun

hitchhike

hitchhike verb they hitchhiked across the Texas Panhandle: informal hitch, thumb a ride /lift, thumb rides /lifts.

hitchhiken

hitch hi ken schwaches Verb selten |ˈhɪt͜ʃha͜ikn̩ |schwaches Verb; Perfektbildung mit »hat « englisch to hitch-hike, aus: hitch = das An-, Festhalten und to hike = wandern, reisen trampen

Hitchhiker

Hitch hi ker Substantiv, maskulin selten , der |ˈhɪt͜ʃha͜ikɐ |der Hitchhiker; Genitiv: des Hitchhikers, Plural: die Hitchhiker englisch hitch-hiker Tramper

Hitchhikerin

Hitch hi ke rin Substantiv, feminin , die die Hitchhikerin; Genitiv: der Hitchhikerin, Plural: die Hitchhikerinnen weibliche Form zu Hitchhiker

hitchhike

hitch hike /hɪ́tʃhàɪk /動詞 自動詞 ヒッチハイクする .

hitchhiker

h í tch h ì k er 名詞 C ヒッチハイクする人, ヒッチハイカー .