English-Thai Dictionary
engorge
VI กิน ตะกละตะกลาม กิน มูมมาม glut gorge kin-ta-kla-ta-klam
engorge
VI มี เลือดคั่ง luead-kang
engorge
VT กิน ตะกละตะกลาม กิน มูมมาม glut gorge kin-ta-kla-ta-klam
engorge
VT ทำให้ เลือดคั่ง tam-hai-luead-kang
engorge with
PHRV ทำให้ บวม ทำให้ คั่ง ไป ด้วย tam-hai-buam
engorgement
N การกลืน แบบ ตะกละตะกลาม การ มี เลือดคั่ง
Webster's 1828 Dictionary
ENGORGE
v.t.engorj'. To swallow; ; to devour; to gorge; properly, to swallow with greediness, or in large quantities.
ENGORGE
v.t.engorj'. To devour; to feed with eagerness or voracity.
ENGORGED
pp. Swallowed with greediness, or in large draughts.
ENGORGEMENT
n.engorj'ment. the act of swallowing greedily; a devouring with voracity.
Webster's 1913 Dictionary
ENGORGE
En *gorge ", v. t. [imp. & p. p. Engorged; p. pr. & vb. n. Engorging. ]Etym: [Pref. en- + gorge: cf. F. engorger to obstruct, cram. ]
1. To gorge; to glut. Mir. for Mag.
2. To swallow with greediness or in large quantities; to devour. Spenser.
ENGORGE
ENGORGE En *gorge ", v. i.
Defn: To feed with eagerness or voracity; to stuff one's self with food. Beaumont.
ENGORGED
ENGORGED En *gorged ", p. a.
1. Swallowed with greediness, or in large draughts.
2. (Med. )
Defn: Filled to excess with blood or other liquid; congested.
ENGORGEMENT
En *gorge "ment, n. Etym: [Cf. F. engorgement. ]
1. The act of swallowing greedily; a devouring with voracity; a glutting.
2. (Med. )
Defn: An overfullness or obstruction of the vessels in some part of the system; congestion. Hoblyn.
3. (Metal. )
Defn: The clogging of a blast furnace.
New American Oxford Dictionary
engorge
en gorge |enˈgôrj ɪnˈɡɔrʤ | ▶verb 1 [ with obj. ] cause to swell with blood, water, or another fluid: the river was engorged by a day-long deluge. 2 (engorge oneself ) archaic eat to excess. DERIVATIVES en gorge ment noun ORIGIN late 15th cent. (in the sense ‘gorge; eat or fill to excess ’): from Old French engorgier ‘feed to excess, ’ from en- ‘into ’ + gorge ‘throat. ’
Oxford Dictionary
engorge
engorge |ɪnˈgɔːdʒ, ɛn- | ▶verb 1 [ with obj. ] cause to swell with blood, water, or another fluid: the river was engorged by a day-long deluge. 2 (engorge oneself ) archaic eat to excess. DERIVATIVES engorgement noun ORIGIN late 15th cent. (in the sense ‘gorge; eat or fill to excess ’): from Old French engorgier ‘feed to excess ’, from en- ‘into ’ + gorge ‘throat ’.
French Dictionary
engorgement
engorgement n. m. nom masculin 1 Obstruction formée par un conduit. 2 Encombrement (d ’une voie de circulation, d ’un secteur, etc. ). : L ’engorgement des artères commerciales aux heures de pointe. SYNONYME bouchon .
engorger
engorger v. tr. , pronom. verbe transitif 1 Boucher. : Ces résidus engorgeaient les tuyaux. SYNONYME obstruer . 2 Encombrer (une voie de circulation, un secteur, etc. ). : De nombreux camions engorgent le centre-ville. Devenir obstrué, se boucher. : Les canalisations se sont engorgées. Note Grammaticale À la forme pronominale, le participe passé de ce verbe s ’accorde toujours en genre et en nombre avec son sujet. Les principales artères de la ville se sont engorgées. changer Conjugaison Le g est suivi d ’un e devant les lettres a et o. Il engorgea, nous engorgeons.
Sanseido Wisdom Dictionary
engorge
en gorge /ɪnɡɔ́ː r dʒ /動詞 他動詞 自動詞 1 (…を )ふくれあがらせる [あがる ].2 (…を )がつがつ食べる, がぶがぶ飲む .
engorged
en g ó rged 形容詞 ⦅かたく ⦆ふくれ [腫 (は )れ ]あがった .