Logo The Wordsmith Dictionary
Exact matches only Allow stemming Match all embedded
English-Thai Dictionary

lunge

N การพุ่ง เข้า ใส่  การ เคลื่อน ไป ข้างหน้า อย่างรวดเร็ว  rush charge lurch kan-pung-kao-sai

 

lunge

N การ แทง  การ ทิ่ม  การ เสียบ  stab thrust kan-tang

 

lunge

VI แทง  ทิ่ม  เสียบ  stab thrust tang

 

lunge

VT พุ่ง ไป ข้างหน้า  พุ่ง ใส่  plunge pung-pai-kang-na

 

lunge at

PHRV ทิ่มแทง  แทง  tim-tang

 

Webster's 1828 Dictionary

LUNGE

n.[See Allonge. ] A sudden push or thrust.

 

LUNGED

a.Having lungs, or the nature or resemblance of lunged; drawing in and expelling air.

 

Webster's 1913 Dictionary

LUNGE

Lunge, n. Etym: [Also spelt longe, fr. allonge. See Allonge, Long. ]

 

Defn: A sudden thrust or pass, as with a sword.

 

LUNGE

Lunge, v. i. [imp. & p. p. Lunged; p. pr. & vb. n. Lunging.]

 

Defn: To make a lunge.

 

LUNGE

LUNGE Lunge, v. t.

 

Defn: To cause to go round in a ring, as a horse, while holding his halter. Thackeray.

 

LUNGE

LUNGE Lunge, n. (Zoöl.)

 

Defn: Same as Namaycush.

 

LUNGED

LUNGED Lunged, a.

 

Defn: Having lungs, or breathing organs similar to lungs.

 

New American Oxford Dictionary

lunge

lunge 1 |lənj lənʤ | noun a sudden forward thrust of the body, typically with an arm outstretched to attack someone or seize something: he made a lunge at her. the basic attacking move in fencing, in which the leading foot is thrust forward with the knee bent while the back leg remains straightened. an exercise or gymnastic movement resembling the lunge of a fencer. verb ( lunges, lungeing or lunging, lunged ) [ no obj. ] make a lunge: the sequined guests lunged at the food | John lunged forward and grabbed him by the throat. [ with obj. ] make a sudden forward thrust with (a part of the body or a weapon ): Billy lunged his spear at the fish. ORIGIN mid 18th cent.: from earlier allonge, from French allonger lengthen.

 

lunge

lunge 2 |lənʤ lənj | noun variant of longe.

 

lunge

lunge 3 |lənʤ lənj | noun short for muskellunge.

 

lungeing cavesson

lunge ing cav es son noun another term for cavesson.

 

Oxford Dictionary

lunge

lunge 1 |lʌn (d )ʒ | noun a sudden forward thrust of the body, typically with an arm outstretched to attack someone or seize something: Lucy made a lunge for Gabriel's wrist | a crude lunge at United's goalscorer. the basic attacking move in fencing, in which the leading foot is thrust forward close to the floor with the knee bent while the back leg remains straightened. an exercise or gymnastic movement resembling the lunge of a fencer. verb ( lunges, lungeing or lunging, lunged ) [ no obj., with adverbial of direction ] make a lunge: McCulloch raised his cudgel and lunged at him | John lunged forward and grabbed him by the throat. [ with obj. and adverbial of direction ] make a sudden forward thrust with (a part of the body or a weapon ): Billy lunged his spear at the fish. ORIGIN mid 18th cent.: from earlier allonge, from French allonger lengthen .

 

lunge

lunge 2 |lʌn (d )ʒ |(also longe ) noun a long rein on which a horse is held and made to move in a circle round its trainer. verb ( lunges, lungeing, lunged ) [ with obj. ] exercise (a horse ) on a lunge. ORIGIN early 18th cent.: from French longe, from allonge lengthening out .

 

lunge

lunge 3 |lʌnʤ | noun N. Amer. short for muskellunge.

 

American Oxford Thesaurus

lunge

lunge noun Darren made a lunge at his attacker: thrust, jab, stab, dive, rush, charge. verb he lunged at Finn with a knife: thrust, dive, spring, launch oneself, rush, make a grab.

 

Oxford Thesaurus

lunge

lunge noun Harry made a lunge for the dagger: thrust, pounce, dive, jump, spring, leap, rush, sudden movement, grab. verb McCulloch raised his cudgel and lunged at him: thrust, pounce, dive, launch oneself, jump, spring, leap, rush, charge, move suddenly, make a grab.

 

Duden Dictionary

Lunge

Lun ge Substantiv, feminin , die |L u nge |die Lunge; Genitiv: der Lunge, Plural: die Lungen < häufig auch im Plural mit singularischer Bedeutung > mittelhochdeutsch lunge, althochdeutsch lunga, lungu (na ), eigentlich = die Leichte; nach der Beobachtung, dass die Lunge geschlachteter Tiere auf Wasser schwimmt Organ des Menschen und der höheren Tiere, das der Atmung dient ihre Lunge ist angegriffen | eine kräftige, starke, gute, gesunde, schwache Lunge haben | umgangssprachlich sie hat es auf der Lunge ist lungenkrank | er raucht auf Lunge /(seltener : ) durch die Lunge (inhaliert den Rauch, macht einen Lungenzug )grüne /Grüne Lunge Grünfläche in [der Umgebung ] einer Stadt eiserne Lunge Medizin Gerät zur künstlichen Beatmung bei Atemlähmung, das durch Druckeinwirkung die Lunge in Tätigkeit hält sich < Dativ > die Lunge aus dem Hals /Leib schreien umgangssprachlich sehr laut schreien aus voller Lunge singen /schreien o. Ä. sehr laut singen, schreien o. Ä.

 

Lungenatmung

Lun gen at mung Substantiv, feminin Medizin, Zoologie , die |L u ngenatmung |Atmung durch die Lunge

 

Lungenbläschen

Lun gen bläs chen Substantiv, Neutrum , das |L u ngenbläschen |meist im Plural kleiner blasenähnlicher Hohlraum der Lunge, durch dessen dünne Wand der Gasaustausch 2 stattfindet

 

Lungenbraten

Lun gen bra ten Substantiv, maskulin österreichisch , der |L u ngenbraten |1. Bestandteil zu Lummel (süddeutsch für Fleisch von der Lende ), volksetymologisch an Lunge angelehnt Lendenbraten, Rinderfilet

 

Lungenembolie

Lun gen em bo lie Substantiv, feminin Medizin , die |L u ngenembolie |Embolie in der Lunge

 

Lungenentzündung

Lun gen ent zün dung Substantiv, feminin , die |L u ngenentzündung |Entzündung in der Lunge; Pneumonie

 

Lungenfisch

Lun gen fisch Substantiv, maskulin Zoologie , der |L u ngenfisch |meist im Plural in Süßwasser lebender Fisch, der abwechselnd durch Kiemen und Lunge atmen kann

 

Lungenflügel

Lun gen flü gel Substantiv, maskulin , der |L u ngenflügel |einer der beiden Teile, Flügel 2a der Lunge

 

Lungenfunktion

Lun gen funk ti on Substantiv, feminin Medizin , die |L u ngenfunktion | Funktion 1a der Lunge

 

Lungenhaschee

Lun gen ha schee Substantiv, Neutrum Kochkunst , das |L u ngenhaschee |aus der Lunge bestimmter Schlachttiere zubereitetes Haschee

 

lungenkrank

lun gen krank Adjektiv |l u ngenkrank |an einer Lungenkrankheit, besonders an Lungentuberkulose, leidend

 

Lungenkrankheit

Lun gen krank heit Substantiv, feminin , die |L u ngenkrankheit |Erkrankung der Lunge

 

Lungenkrebs

Lun gen krebs Substantiv, maskulin , der |L u ngenkrebs | Krebs 4a in der Lunge

 

Lungenleiden

Lun gen lei den Substantiv, Neutrum , das |L u ngenleiden |Lungenkrankheit

 

lungenleidend

lun gen lei dend Adjektiv |l u ngenleidend |

 

Lungenliga

Lun gen li ga Substantiv, feminin schweizerisch , die |L u ngenliga |gemeinnützige Organisation, die sich um lungenkranke Menschen und die Vorsorge gegen Lungenkrankheiten kümmert

 

Lungenödem

Lun gen ödem Substantiv, Neutrum Medizin , das |L u ngenödem |Ödem in der Lunge

 

Lungenspitze

Lun gen spit ze Substantiv, feminin , die |L u ngenspitze |oberes spitz auslaufendes Ende eines Lungenflügels

 

Lungenspitzenkatarrh

Lun gen spit zen ka tarrh Substantiv, maskulin , der |L u ngenspitzenkatarrh |

 

Lungenstrudel

Lun gen stru del Substantiv, maskulin österreichisch , der |L u ngenstrudel |(als Suppeneinlage dienender ) mit durch den Fleischwolf gedrehten Innereien gefüllter, in Streifen geschnittener Strudel 2

 

Lungen-Tbc

Lun gen-Tbc Substantiv, feminin , die |L u ngen-Tbc |

 

Lungentuberkulose

Lun gen tu ber ku lo se Substantiv, feminin , die |L u ngentuberkulose |Tuberkulose im Bereich der Lunge

 

Lungentumor

Lun gen tu mor Substantiv, maskulin , der |L u ngentumor |Tumor in der Lunge

 

Lungenzug

Lun gen zug Substantiv, maskulin , der |L u ngenzug |das Einziehen des Zigarettenrauchs bis in die Lunge einen Lungenzug machen

 

Lüngerl

Lün gerl Substantiv, Neutrum bayrisch, westösterreichisch , das |L ü ngerl |das Lüngerl; Genitiv: des Lüngerls, Plural: die Lüngerl [n ] Ragout aus Lunge und Herz

 

lungern

lun gern schwaches Verb umgangssprachlich |l u ngern |schwaches Verb; hat /(süddeutsch, österreichisch, schweizerisch: ) ist ursprünglich = lauern; zu mittelhochdeutsch lunger, althochdeutsch lungar = schnell, flink, ablautende Bildung zu gelingen in dessen ursprünglicher Bedeutung »schnell vonstattengehen «herumlungern die Jugendlichen lungern vor der Kneipe

 

Sanseido Wisdom Dictionary

lunge

lunge /lʌn (d )ʒ /名詞 C 1 突然の突き ; フェンシング 突き .2 突進, 突っ込み make a lunge at A Aに向かって突進する 動詞 自動詞 1 «…を » 突く «at » .2 突進する .他動詞 〈武器など 〉を突き出す .