Logo The Wordsmith Dictionary
Exact matches only Allow stemming Match all embedded
English-Thai Dictionary

capo

N คา โป้  ไม้ข วางสาย กีตาร์ ที่ ทำให้ เสียง สูง ขึ้น  ka-pol

 

capo

N หัวหน้ากลุ่ม มาเฟีย  hua-na-klum-ma-fia

 

capon

N ไก่ตอน (ตัวผู้  kai-ton

 

caponize

VT ตอน  castrate emasculate neuter ton

 

caporal

N เจ้าของ ฟาร์ม ที่ มี ขนาดใหญ่  ยาสูบช นิดหนึ่ง 

 

capote

N เสื้อคลุม ยาว ที่ มี หมวก คลุม 

 

Webster's 1828 Dictionary

CAPOCH

n.A monks hood.

 

CAPON

n.A castrated cock; a cock-chicken gelded as soon as he quits his dam, or as soon as he begins to crow.

 

CAPON

v.t.To castrate, as a cock.

 

CAPONNIERE

n.In fortification, a covered lodgment, sunk four or five feet into the ground, encompassed with a parapet, about two feet high, serving to support several planks, laden with earth. It is large enough to contain 15 or 2 soldiers, and is placed in the glacis, at the extremity of the counterscarp, and in dry moats, with embrasures or loop holes, through which the soldiers may fire.

 

CAPOT

n.A winning of all the tricks of cards at the game of piquet.

 

CAPOT

v.t.To win all the tricks of cards at piquet.

 

Webster's 1913 Dictionary

CAPOC

Ca *poc ", n. Etym: [Malay kapoq.]

 

Defn: A sort of cotton so short and fine thet it can not be spun, used in the East Indies to line palanquins, to make mattresses, etc.

 

CAPOCH

Ca *poch ", n.; pl. Capoches. Etym: [Cf. Sp. capucho, It. cappucio, F.Capuce, capuchon, LL. caputium, fr. capa cloak. See Cap. ]

 

Defn: A hood; especialy, the hood attached to the gown of a monk.

 

CAPOCH

Ca *poch ", v. t. [imp. & p. p. Capoched.]

 

Defn: To cover with, or as with, a hood; hence, to hoodwink or blind. Hudibras.

 

CAPON

Ca "pon, n. Etym: [OE. capon, chapoun, AS. cap (cf. F. chapon ), L.capo, fr. Gr. skopiti to casrate. CF. Comma. ]

 

Defn: A castrated cock, esp. when fattened; a male chicken gelded to improve his flesh for the table. Shak. The merry thought of a capon. W. Irving.

 

CAPON

CAPON Ca "pon, v. t.

 

Defn: To castrate; to make a capon of.

 

CAPONET

CAPONET Ca "pon *et, n.

 

Defn: A young capon. [R.] Chapman.

 

CAPONIERE

Cap `o *niere ", n. Etym: [F. caponnière, fr. Sp. caponera, orig. , a cage for fattening capons, hence, a place of refuge; cf. It. capponiera. See Capon. ] (Fort. )

 

Defn: A work made across or in the ditch, to protect it from the enemy, or to serve as a covered passageway.

 

CAPONIZE

CAPONIZE Ca "pon *ize, v. t.

 

Defn: To castrate, as a fowl.

 

CAPORAL

Ca `po *ral " (kä `po *räl "), n. [Sp. See Corporal, n.]

 

Defn: One who directs work; an overseer. [Sp. Amer. ]

 

CAPOT

Ca *pot ", n. Etym: [F.]

 

Defn: A winning of all the tricks at the game of piquet. It counts for forty points. Hoyle.

 

CAPOT

Ca *pot ", v. t. [imp. & p. p. Capotted.]

 

Defn: To win all the tricks from, in playing at piquet.

 

CAPO TASTO

CAPO TASTO Ca "po tas "to. [It. capotasto. ] (Music )

 

Defn: A sort of bar or movable nut, attached to the finger board of a guitar or other fretted instrument for the purpose of raising uniformly the pitch of all the strings.

 

CAPOTE

Ca *pote ", n. Etym: [Sp. capote (cf. F. capote. ), fr. LL. capa cape, cloak. See Cap. ]

 

Defn: A long cloak or overcoat, especially one with a hood.

 

CAPOUCH

CAPOUCH Ca *pouch ", n. & v. t.

 

Defn: Same as Capoch.

 

New American Oxford Dictionary

capo

ca po 1 |ˈkāpō, ˈkäpō ˈkeɪpoʊ |(also capo tasto ) noun ( pl. capos ) a clamp fastened across all the strings of a fretted musical instrument to raise their tuning by a chosen amount. ORIGIN late 19th cent.: from Italian capo tasto, literally head stop.

 

capo

ca po 2 |ˈkeɪpoʊ ˈkāpō | noun ( pl. capos ) the head of a crime syndicate, esp. the Mafia, or a branch of one. ORIGIN 1950s: from Italian, from Latin caput head.

 

Capo di Monte

Capo di Monte |ˌkapəʊ dɪ ˈmɒnteɪ, ˈmɒnti | noun [ mass noun ] a type of porcelain first produced at the Capo di Monte palace near Naples in the mid 18th century, generally white with richly coloured rococo decoration.

 

capoeira

ca po ei ra |ˌkäpo͞oˈārə kæpʊˈeɪrə | noun a system of physical discipline and movement originating among Brazilian slaves, treated as a martial art and dance form. ORIGIN Portuguese.

 

capon

ca pon |ˈkāˌpän, -pən ˈkeɪpɑn | noun a castrated domestic cock fattened for eating. DERIVATIVES ca pon ize |ˈkāpəˌnīz |verb ORIGIN late Old English: from Old French, based on Latin capo, capon-.

 

caponata

ca po na ta |ˌkäpəˈnätə ˌkɑpəˈnɑtə | noun a dish of eggplant, olives, and onions seasoned with herbs, typically served as an appetizer. ORIGIN Italian.

 

Capone, Al

Ca pone, Al |kəˈpōn kəˈpoʊn | (1899 –1947 ), US gangster; full name Alphonse Capone. He was notorious for his domination of organized crime in Chicago in the 1920s. Although he was believed responsible for many murders, including the St. Valentine's Day Massacre, it was for federal income tax evasion that he was eventually imprisoned in 1931.

 

caponier

caponier |ˌkapəˈnɪə | noun a covered passage across a ditch round a fort. ORIGIN late 17th cent.: from Spanish caponera, literally capon enclosure .

 

capot

capot |kəˈpɒt | noun (in piquet ) the winning of all twelve tricks in the hand by one player, for which a bonus is awarded. verb ( capots, capotting, capotted ) [ with obj. ] score a capot against (one's opponent ). ORIGIN mid 17th cent.: from French, perhaps from a dialect variant of chapoter castrate .

 

capo tasto

ca po tas to |ˌkäpō ˈtästō ˌkɑpoʊ ˈtɑstoʊ | noun ( pl. capo tastos ) another term for capo 1.

 

capote

ca pote |kəˈpōt kəˈpoʊt | noun historical a long cloak or coat with a hood, typically part of an army or company uniform. ORIGIN early 19th cent.: from French, diminutive of cape (see cape 1 ).

 

Capote, Truman

Ca po te, Truman |kəˈpōtē kəˈpoʊti | (1924 –84 ), US writer; born Truman Streckfus Persons. Notable works: Breakfast at Tiffany's (1958 ) and In Cold Blood (1966 ).

 

Oxford Dictionary

capo

capo 1 |ˈkapəʊ |(also capo tasto ) noun ( pl. capos ) a clamp fastened across all the strings of a fretted musical instrument to raise their tuning by a chosen amount. ORIGIN late 19th cent.: from Italian capo tasto, literally head stop .

 

capo

capo 2 |ˈkapəʊ | noun ( pl. capos ) chiefly N. Amer. the head of a crime syndicate, especially the Mafia, or a branch of one. ORIGIN 1950s: from Italian, from Latin caput head .

 

Capo di Monte

Capo di Monte |ˌkapəʊ dɪ ˈmɒnteɪ, ˈmɒnti | noun [ mass noun ] a type of porcelain first produced at the Capo di Monte palace near Naples in the mid 18th century, generally white with richly coloured rococo decoration.

 

capoeira

capoeira |ˌkapʊˈeɪrə | noun [ mass noun ] a system of physical discipline and movement originating among Brazilian slaves, treated as a martial art and dance form. ORIGIN Portuguese.

 

capon

capon |ˈkeɪp (ə )n | noun a castrated domestic cock fattened for eating. DERIVATIVES caponize (also caponise ) verb ORIGIN late Old English: from Old French, based on Latin capo, capon-.

 

caponata

caponata |ˌkapə (ʊ )ˈnɑːtə | noun [ mass noun ] a dish of aubergines, olives, and onions seasoned with herbs, served as an appetizer. ORIGIN Italian.

 

Capone, Al

Capone, Al |kəˈpəʊn | (1899 –1947 ), American gangster, of Italian descent; full name Alphonse Capone. He dominated organized crime in Chicago in the 1920s and was indirectly responsible for many murders, including the St Valentine's Day Massacre.

 

caponier

caponier |ˌkapəˈnɪə | noun a covered passage across a ditch round a fort. ORIGIN late 17th cent.: from Spanish caponera, literally capon enclosure .

 

capot

capot |kəˈpɒt | noun (in piquet ) the winning of all twelve tricks in the hand by one player, for which a bonus is awarded. verb ( capots, capotting, capotted ) [ with obj. ] score a capot against (one's opponent ). ORIGIN mid 17th cent.: from French, perhaps from a dialect variant of chapoter castrate .

 

capo tasto

capo tasto |ˌkapəʊ ˈtastəʊ | noun ( pl. capo tastos ) another term for capo 1.

 

capote

capote |kəˈpəʊt | noun N. Amer. historical a long cloak or coat with a hood, worn especially as part of an army or company uniform. ORIGIN early 19th cent.: from French, diminutive of cape (see cape 1 ).

 

Capote, Truman

Capote, Truman |kəˈpəʊti | (1924 –84 ), American writer; born Truman Streckfus Persons. Notable works: Breakfast at Tiffany's (1958 ) and In Cold Blood (1966 ), a meticulous recreation of a brutal multiple murder.

 

Duden Dictionary

Capoeira

Ca po ei ra Substantiv, feminin , die |…ˈpo̯eː … kaˈpu̯ei̯rɐ |die Capoeira; Genitiv: der Capoeira brasilianisch capoeira aus Brasilien stammende tänzerisch -akrobatische Kampfsportart

 

Capone

Ca pone Eigenname |kəˈpoːn |amerikanischer Gangster

 

Capotasto

Ca po tas to Substantiv, maskulin , der |Capot a sto |der Capotasto; Genitiv: des Capotasto, Plural: die Capotasti italienisch Kapodaster

 

Capote

Ca po te Eigenname |kəˈpoːti |amerikanischer Schriftsteller

 

French Dictionary

caporal

caporal caporale n. m. f. féminin et nom masculin Militaire qui a le grade le moins élevé. : Des caporaux.

 

capot

capot n. m. nom masculin 1 Bâche. 2 Pièce de métal couvrant le moteur d ’une automobile. : Ouvrir le capot. Prononciation Le t ne se prononce pas, [kapo ] Note Orthographique capo t.

 

capotage

capotage n. m. nom masculin Action de se retourner, de se retrouver sur le toit. : Le capotage d ’une voiture.

 

capote

capote n. f. nom féminin 1 Manteau à capuchon. 2 Toit pliant d ’une voiture décapotable. LOCUTION Capote anglaise. familier Préservatif, condom.

 

capoter

capoter v. intr. verbe intransitif 1 Culbuter, se retrouver sur le toit, en parlant d ’un véhicule. : La voiture a capoté. SYNONYME retourner . 2 familier Échouer. : Son plan a capoté. 3 québécisme familier Paniquer, perdre l ’esprit. : Ne capote pas! Nous y arriverons. aimer

 

Spanish Dictionary

capo

capo 1 nombre masculino Jefe de mafia, que suele ser persona principal en las familias cercanas a estas organizaciones ilegales :la familia del presunto capo de la droga se niega a facilitar datos sobre su paradero actual .

 

capo, -pa

capo, -pa 2 adjetivo /nombre masculino y femenino CSur, Bol, Ecuad, Perú coloquial [persona ] Que es muy hábil, tiene gran experiencia en un trabajo o actividad, o posee amplios conocimientos sobre una materia :esta médica es muy capa en cardiología; los autores de este libro son los principales capos en teoría literaria del país .

 

capó

capó nombre masculino Cubierta del motor o del maletero de un automóvil :este coche esconde bajo su capó un motor de 12 cilindros y 48 válvulas .

 

capoeira

capoeira nombre femenino Arte marcial brasileño que se practica con acompañamiento musical y que se considera al mismo tiempo tiempo lucha y danza :con la capoeira los esclavos se entrenaban para el combate, que les estaba prohibido .

 

capolar

capolar verbo transitivo Esp Partir una cosa en trozos, especialmente carne .

 

capón

capón 1 adjetivo /nombre masculino 1 [animal macho ] Que ha sufrido la extirpación o inutilización de sus órganos genitales :ante sus ojos desfilaron los mejores potros en venta del pueblo, y eligió un capón color miel de negras crines .2 nombre masculino Pollo capón que es pequeño y se ceba para comerlo :capón asado; capón trufado .3 Amér Animal (porcino, vacuno, ovino, caprino ) pequeño que se lo castra y ceba para ser consumido .

 

capón

capón 2 nombre masculino Esp Golpe dado en la cabeza con el nudillo del dedo del corazón teniendo la mano cerrada :algunos maestros daban capones a los alumnos que no sabían la lección .

 

caponera

caponera nombre femenino Jaula de madera donde se tienen los capones (pollos ) para cebarlos .

 

caporal

caporal nombre masculino 1 Hombre que tiene a su cargo el ganado de labranza en una hacienda .2 Hombre que encabeza un grupo de gente y lo manda .3 Amér Capataz de una estancia ganadera :aquella máquina era cosa de infierno y los dueños de posadas, peones y caporales se verían arruinados .

 

capota

capota nombre femenino 1 Cubierta o techo plegable de algunos automóviles y coches de caballos :la capota de un convertible .2 Gorro infantil ajustado a la cabeza, que cubre hasta la nuca y se ata con una cinta por debajo de la barbilla; es un gorro que suele ser de punto de media, de encaje, de tela fina con bordados o de terciopelo .

 

capotaje

capotaje nombre masculino Vuelco de un automóvil o de un avión :aparece piloto gravemente herido tras el capotaje de una avioneta .

 

capotar

capotar verbo intransitivo 1 Dar [el avión ] vuelta de campana por la proa, al despegar o al aterrizar .2 Volcar [un vehículo ] de tal manera que quede en posición invertida .

 

capotazo

capotazo nombre masculino 1 Pase que da el torero con el capote para atraer o desviar al toro :colocó al toro en la suerte de varas con un par de capotazos .2 Perú Acción burlesca que consiste en evadir a una persona demostrándole un falso interés :esos capotazos de la dueña de la fonda .

 

capote

capote nombre masculino 1 Pieza de tela, con corte y forma de capa y de colores vivos, que usa el torero para lidiar y engañar al toro, particularmente el capote de brega :el diestro dibujó una media verónica con el capote .SINÓNIMO capa, engaño, trapo .capote de brega taur Capote de color rosáceo por el frente y amarillo en las vueltas que usan los subalternos y matadores para lidiar al toro antes de pasar a la suerte de muleta .También simplemente capote .capote de paseo taur Capote de seda, bordado en oro o plata, con lentejuelas, que los toreros lucen durante el paseíllo .2 Prenda de abrigo, larga y suelta, en forma de capa con mangas o de poncho, que se lleva encima de otras prendas :se envolvieron en sus capotes y montaron en el carro .3 Prenda de vestir semejante a un chaquetón, ceñida al cuerpo y con largos faldones, que forma parte del uniforme de algunos ejércitos :en Marina y Aire el capote es de paño o lona azul, y en Tierra es de color pardo .4 Bol, RDom Abrigo de lana tupida, corto, con capucha, canesú y bolsillos en el frente con tapa, que se abrocha pasando unas piezas alargadas de madera o hueso por unas presillas .SINÓNIMO trenca .5 Chile Capó .dar capote Chile Propinar [un grupo de personas ] una paliza a alguien :lo vieron venir y comenzaron a acercársele lentamente, hasta que, cuando menos lo esperaba, le dieron capote .echar un capote Esp coloquial Prestar ayuda a una persona que se encuentra en una situación apurada, por lo general desviando una conversación comprometida o encubriendo alguna falta .SINÓNIMO echar un cable, echar un cabo .hacer capote Arg, Urug coloquial Obtener éxito y reconocimiento por alguna labor realizada :el joven director hizo capote con su segunda película; el nuevo disco de mi amigo hizo capote entre los más mayores; es tan hábil para los negocios que era previsible que también hiciera capote con su proyecto en Francia . VÉASE a punta de capote .

 

capotear

capotear verbo transitivo 1 taur Torear con el capote o capa al toro .SINÓNIMO capear .2 Entretener hábilmente a una persona con engaños y evasivas, especialmente para no cumplir con una obligación o una promesa .SINÓNIMO capear, torear .

 

capotera

capotera nombre femenino 1 Hond Percha para colgar ropa .2 Venez Bolsa de viaje hecha de lienzo grueso y resistente, abierta por los extremos y provista de cordones para abrirla y cerrarla .

 

capotillo

capotillo nombre masculino Prenda a manera de capote o de capa que llegaba hasta la cintura y que, especialmente, usaban las mujeres .

 

Sanseido Wisdom Dictionary

capon

ca pon /kéɪpɑn |-pən /名詞 C (去勢して太らせた )食肉用雄鶏 .