English-Thai Dictionary
grab
N การ ยึด เกาะ การ คว้า การแย่ง สิ่ง ที่ ถูก (ฉวย ยึด เกาะ kan-yod-kor
grab
N เรือ แบบ ตะวันออก เรือ ที่ มี เสากระโดง3 เสา และ ขึง ผ้าใบ ruea-baeb-ta-wan-ook
grab
VT คว้า ฉกฉวย ไขว่คว้า catch seize drop let kwa
grab at
PHRV พยายาม คว้า ยึด จับ ฉวย grab for grab onto pa-ya-yam-kwa
grab at a straw
IDM ตะเกียกตะกาย พยายาม ยึด หรือ ฉวย (เพื่อให้ ปลอดภัย catch at clutch at ta-kiak-ta-kai
grab away
PHRV คว้า เอา ไป ฉวย ไป ทันที pa-ya-yam-kwa
grab for
PHRV พยายาม คว้า ยึด จับ ฉวย grab at grab onto grasp at pa-ya-yam-kwa
grab onto
PHRV พยายาม คว้า ยึด จับ ฉวย grab at grab for grasp at pa-ya-yam-kwa
grabber
N สิ่ง ที่ คว้า แย่ง มา
grabble
VI คลำ grope kam
grabble
VI นอน เหยียด นอนแผ่ non-yiad
grabby
ADJ ละโมบ (คำ ไม่เป็นทางการ ซึ่ง ช่อบ ฉกฉวย la-mob
Webster's 1828 Dictionary
GRAB
n.A vessel used on the Malabar coast, having two or three masts.
GRAB
v.t.To seize; to gripe suddenly. [Vulgar. ]
GRABBLE
v.i.[Eng. scrabble; allied to rub, or L. rapio, or to both. ] 1. To grope; to feel with the hands.
2. To lie prostrate on the belly; to sprawl.
GRABBLING
ppr. Groping; feeling along; sprawling.
Webster's 1913 Dictionary
GRAB
Grab, n. Etym: [Ar. & Hind. ghur crow, raven, a kind of Arab ship. ](Naut. )
Defn: A vessel used on the Malabar coast, having two or three masts.
GRAB
Grab, v. t. & i. [imp. & p. p. Grabbed; p. pr. & vb. n. Grabbing.]Etym: [Akin to Sw. grabba to grasp. Cf. Grabble, Grapple, Grasp. ]
Defn: To gripe suddenly; to seize; to snatch; to clutch.
GRAB
GRAB Grab, n.
1. A sudden grasp or seizure.
2. An instrument for clutching objects for the purpose of raising them; -- specially applied to devices for withdrawing drills, etc. , from artesian and other wells that are drilled, bored, or driven. Grab hag, at fairs, a bag or box holding small articles which are to be drawn, without being seen, on payment of a small sum. [Colloq. ] -- Grab game, a theft committed by grabbing or snatching a purse or other piece of property. [Colloq. ]
GRABBER
GRABBER Grab "ber, n.
Defn: One who seizes or grabs.
GRABBLE
Grab "ble, v. i. [imp. & p. p. Grabbled; p. pr. & vb. n. Grabbling (.]Etym: [Freq. of grab; cf. D. grabbelen.]
1. To grope; to feel with the hands. He puts his hands into his pockets, and keeps a grabbling and fumbling. Selden.
2. To lie prostrate on the belly; to sprawl on the ground; to grovel. Ainsworth.
New American Oxford Dictionary
grab
grab |grab ɡræb | ▶verb ( grabs, grabbing, grabbed ) [ with obj. ] 1 grasp or seize suddenly and roughly: she grabbed him by the shirt collar | she grabbed her keys and rushed out. • [ no obj. ] (grab at /for ) make a sudden snatch at: he grabbed at the handle, missed, and nearly fell. • informal obtain or get (something ) quickly or opportunistically, sometimes unscrupulously: I'll grab another drink while there's still time | someone's grabbed my seat. • [ no obj. ] (of a brake on a vehicle ) grip the wheel harshly or jerkily: the brakes grabbed very badly. 2 [ usu. with negative or in questions ] informal attract the attention of; make an impression on: how does that grab you? ▶noun 1 [ in sing. ] a quick, sudden clutch or attempt to seize: he made a grab at the pistol. • an act of obtaining something opportunistically or unscrupulously: they used the law to effect a land grab. 2 a mechanical device for clutching, lifting, and moving things, esp. materials in bulk. • [ as modifier ] denoting a bar or strap for people to hold on to for support or in a moving vehicle: for elderly people, grab rails at strategic places are likely to prevent accidents. 3 [ usu. with modifier ] Computing a frame of video or television footage, digitized and stored as a still image in a computer memory for subsequent display, printing, or editing: a screen grab from Wednesday's program. PHRASES up for grabs informal available; obtainable: great prizes up for grabs. DERIVATIVES grab ber noun ORIGIN late 16th cent.: from Middle Low German and Middle Dutch grabben; perhaps related to grip, gripe, and grope .
grab bag
grab bag |ˈɡræb ˌbæɡ | ▶noun a container from which a person chooses a wrapped item at random, without knowing the contents. • an assortment of miscellaneous items.
grabble
grab ble |ˈgrabəl ˈɡræbəl | ▶verb [ no obj. ] archaic feel or search with the hands; grope about. • sprawl or tumble on all fours. ORIGIN late 16th cent.: probably from Dutch grabbelen ‘scramble for a thing, ’ from Middle Dutch grabben (see grab ).
grabby
grab by |ˈgrabē ˈɡræbi | ▶adjective ( grabbier, grabbiest ) informal having or showing a selfish desire for something; greedy. • attracting attention; arousing people's interest: a grabby angle on a news story.
graben
gra ben |ˈgräbən ˈɡrɑbən | ▶noun ( pl. same or grabens ) Geology an elongated block of the earth's crust lying between two faults and displaced downward relative to the blocks on either side, as in a rift valley. ORIGIN late 19th cent.: from German Graben ‘a ditch. ’
Oxford Dictionary
grab
grab |grab | ▶verb ( grabs, grabbing, grabbed ) [ with obj. ] 1 grasp or seize suddenly and roughly: she grabbed him by the shirt collar | she grabbed her keys and rushed out. • informal obtain or get (something ) quickly or opportunistically: I'll grab another drink while there's still time. • [ no obj. ] (of a brake on a vehicle ) grip the wheel harshly or jerkily: the brakes grabbed very badly. 2 [ usu. with negative or in questions ] informal attract the attention of; make an impression on: how does that grab you? ▶noun 1 a quick sudden clutch or attempt to seize: he made a grab at the pistol. • [ usu. with modifier ] Computing a frame of video or television footage, digitized and stored as a still image in a computer memory for subsequent display, printing, or editing: a screen grab from Wednesday's programme. 2 a mechanical device for clutching, lifting, and moving things, especially materials in bulk. • [ as modifier ] denoting a bar or strap for people to hold on to for support or in a moving vehicle: a grab rail. PHRASES up for grabs informal available: a £1 million jackpot is up for grabs. DERIVATIVES grabber noun ORIGIN late 16th cent.: from Middle Low German and Middle Dutch grabben; perhaps related to grip, gripe, and grope .
grab bag
grab bag ▶noun N. Amer. a lucky dip in which wrapped items are chosen by people at random. • an assortment of items in a sealed bag which one buys or is given without knowing what the contents are.
grabble
grab ¦ble |ˈgrab (ə )l | ▶verb [ no obj. ] archaic 1 feel or search with the hands; grope about. 2 sprawl or tumble on all fours. ORIGIN late 16th cent.: probably from Dutch grabbelen ‘scramble for a thing ’, from Middle Dutch grabben (see grab ).
grabby
grabby |ˈgrabi | ▶adjective ( grabbier, grabbiest ) informal, chiefly N. Amer. 1 having or showing a selfish desire for something; greedy: don't be so grabby —I was here before you. 2 attracting attention; arousing people's interest: a really grabby end to the series.
graben
graben |ˈgrɑːb (ə )n | ▶noun ( pl. same or grabens ) Geology an elongated block of the earth's crust lying between two faults and displaced downwards relative to the blocks on either side, as in a rift valley. ORIGIN late 19th cent.: from German Graben ‘a ditch ’.
American Oxford Thesaurus
grab
grab verb 1 Jessica grabbed his arm: seize, grasp, snatch, take hold of, grip, clasp, clutch; take; informal glom on to. 2 informal I'll grab another drink: get, acquire, obtain; buy, purchase, procure; secure, snap up; gather, collect, garner; achieve, attain; informal get one's hands on, get one's mitts on, get hold of, bag, score, nab. ▶noun she made a grab for his gun: lunge, snatch. PHRASES up for grabs informal dozens of prizes are up for grabs: available, obtainable, to be had, for the taking; for sale, on the market; informal for the asking, on tap, gettable.
Oxford Thesaurus
grab
grab verb 1 Doreen grabbed his arm, swinging him round: seize, grasp, snatch, seize hold of, grab hold of, take hold of, catch hold of, lay hold of, lay (one's ) hands on, get one's hands on, take a grip of, fasten round, grapple, grip, clasp, clutch; catch at, take, pluck; informal collar. ANTONYMS release. 2 informal Clint Eastwood grabbed a fistful of awards last night: obtain, acquire, come by, carry off, come to have, get, receive, gain, earn, win, come into, come in for, take possession of, take receipt of, be given; buy, purchase, procure, possess oneself of, secure, snap up; gather, collect, pick up, appropriate, amass, build up, hook, net, land; achieve, attain; informal get /lay one's hands on, get one's mitts on, get hold of, bag, score, swing, nab, collar, pull down, cop; Brit. informal blag. ▶noun she made a grab for his gun: lunge for, attempt to grab. PHRASES up for grabs informal dozens of prizes are up for grabs: available, obtainable, to be had, there for the taking; up for sale, on the market, waiting to be bought; untaken, unengaged; informal yours for the asking, on tap, gettable.
Duden Dictionary
Grab
Grab Substantiv, Neutrum , das |Gr a b |das Grab; Genitiv: des Grab [e ]s, Gräber mittelhochdeutsch grap, althochdeutsch grab, ursprünglich = in die Erde gegrabene Vertiefung, zu graben a für die Beerdigung einer verstorbenen Person ausgehobene Grube ein offenes, leeres Grab | ein Grab ausschachten, zuschaufeln | jemanden ins Grab legen (gehoben ; beerdigen )verschwiegen wie ein /das Grab sein umgangssprachlich sehr verschwiegen, diskret sein ein feuchtes /nasses Grab finden; sein Grab in den Wellen finden gehoben ertrinken ein frühes Grab finden gehoben früh sterben sich < Dativ > selbst sein Grab schaufeln /graben selbst seinen Untergang herbeiführen mit einem Fuß /Bein im Grabe, (gehoben : ) am Rande des Grabes [stehen ] dem Tod sehr nahe [sein ]jemanden an den Rand des Grabes bringen gehoben beinahe jemandes Tod verursachen ins Grab sinken gehoben sterben jemanden ins Grab bringen an jemandes Tod schuld sein ; jemanden zur Verzweiflung bringen, völlig entnerven jemandem ins Grab folgen gehoben [kurz ] nach jemandem sterben etwas mit ins Grab nehmen gehoben ein Geheimnis niemals preisgeben jemanden zu Grabe tragen gehoben jemanden beerdigen etwas zu Grabe tragen gehoben etwas endgültig aufgeben seine Wünsche, Hoffnungen zu Grabe tragen jemand würde sich im Grab [e ] herumdrehen umgangssprachlich wäre entsetzt, sehr ärgerlich, sehr bekümmert b oft durch einen kleinen [geschmückten ] Erdhügel [mit einem Kreuz, mit Grabstein oder Grabplatte ] kenntlich gemachte Stelle, an der eine verstorbene Person beerdigt ist ein eingefallenes, frisches Grab | ein Grab bepflanzen, pflegen, einebnen | man hat sein Grab geschändet | ein Grab öffnen | im Grab liegen (familiär ; gestorben sein )das Heilige Grab das Grab Jesu Christi [oft als plastische Darstellung im Kircheninnern ]das Grab des Unbekannten Soldaten Name von Gedenkstätten für gefallene Soldaten bis ins /ans Grab ; bis über das Grab hinaus gehoben bis in den Tod; über den Tod hinaus; für immer; für alle Zeit
Grabbe
Grab be Eigenname |Gr a bbe |deutscher Dichter
Grabbeigabe
Grab bei ga be Substantiv, feminin Archäologie , die |Gr a bbeigabe |einem Toten ins Grab mitgegebener Gegenstand eine Grabbeigabe aus der Bronzezeit
Grabbelei
Grab be lei Substantiv, feminin , die |Grabbel ei |
Grabbelkiste
Grab bel kis te Substantiv, feminin umgangssprachlich , die |Gr a bbelkiste |Kiste, in der sich eine ungeordnete Menge Waren befindet, die preisgünstig zum Verkauf angeboten werden
grabbeln
grab beln schwaches Verb besonders norddeutsch |gr a bbeln |schwaches Verb; Perfektbildung mit »hat « aus dem Niederdeutschen, Iterativbildung zu: grabben = raffen, schnell an sich reißen a mit den Fingern [herum ]tasten in der Aktentasche [nach etwas ] grabbeln b tastend, mit den Fingern herumwühlend [in die Hand ] nehmen Kleingeld aus der Tasche grabbeln
Grabbelsack
Grab bel sack Substantiv, maskulin umgangssprachlich , der |Gr a bbelsack |der Grabbelsack; Genitiv: des Grabbelsack [e ]s, Plural: die Grabbelsäcke mit kleinen Geschenkpäckchen gefüllter Sack [des Nikolaus ], aus dem sich jemand, ohne hineinzusehen, ein Päckchen nehmen kann
Grabbeltisch
Grab bel tisch Substantiv, maskulin umgangssprachlich , der |Gr a bbeltisch |der Grabbeltisch; Genitiv: des Grabbeltisch [e ]s, Plural: die Grabbeltische Verkaufstisch, auf dem eine ungeordnete Menge preisgünstiger Waren, meist Textilien, zum Verkauf angeboten wird
Grabber
Grab ber Substantiv, maskulin , der |ˈgræbə |der Grabber; Genitiv: des Grabbers, Plural: die Grabber nach gleichbedeutend englisch grab, eigentlich = Greifer 1 , zu: to grab = greifen, packen, verwandt mit deutsch mundartlich grappen, grapschen 1 Gerät, das Daten von einer Videokamera erfasst und in einem Computervideospeicher anlegt 2 EDV Software, die durch Ablegen auf einem Zwischenspeicher den momentanen Bildschirminhalt festhält
Gräbchen
Gräb chen Substantiv, Neutrum , das |Gr ä bchen |Verkleinerungsform zu Grab
Grabeinfassung
Grab ein fas sung Substantiv, feminin , die |Gr a beinfassung |Umrandung eines Grabes b eine Grabeinfassung aus Stein
Grabeland
Gra be land Substantiv, Neutrum , das |Gr a beland |kleingärtnerisch genutztes Brachland; künftiges Bauland
graben
gra ben starkes Verb |gr a ben |starkes Verb; Perfektbildung mit »hat « mittelhochdeutsch graben, althochdeutsch graban 1 a mit dem Spaten o. Ä. Erde umwenden, ausheben im Garten graben | einen Meter tief graben b durch Graben 1a schaffen, herstellen, anlegen ein Loch graben | einen Brunnen, Stollen [in die Erde ] graben | der Maulwurf hat sich einen Bau gegraben | figurativ der Fluss hat sich ein neues Bett gegraben | figurativ das Alter hat tiefe Furchen in ihr Gesicht gegraben 2 a grabend nach etwas suchen, durch Graben 1 aus der Erde zu fördern suchen nach Kohle, Erz, Gold graben | figurativ tief in den Akten graben b durch Graben 1 aus der Erde gewinnen Torf graben 3 gehoben durch Ritzen, Kratzen, Meißeln o. Ä. eingraben eine Inschrift [mit dem Meißel ] in einen Gedenkstein graben | eine Inschrift in Kupfer graben gravieren | figurativ die Katastrophe hat mir diesen Namen für immer ins Gedächtnis gegraben eingeprägt 4 a gehoben wie grabend in etwas eindringen lassen; etwas in etwas bohren sie grub ihre Zähne in den Apfel, ihre Fingernägel in die Handflächen b sich graben gehoben bohrend in etwas eindringen, sich in etwas bohren, wühlen, [hin ]eingraben ihre Fingernägel gruben sich in seinen Arm | die Schaufeln des Baggers gruben sich ins Erdreich | figurativ etwas gräbt sich in jemandes Gedächtnis (prägt sich jemandem ein ) | figurativ Falten graben sich in jemandes Stirn (gehoben ; entstehen auf jemandes Stirn, bilden Vertiefungen darauf )
Graben
Gra ben Substantiv, maskulin , der |Gr a ben |der Graben; Genitiv: des Grabens, Gräben mittelhochdeutsch grabe, althochdeutsch grabo, zu graben 1 [für einen bestimmten Zweck ausgehobene ] längere, schmale Vertiefung im Erdreich einen Graben ausheben, ziehen | Gräben [zur Bewässerung ] anlegen | seinen Wagen in den Graben (Straßengraben ) fahren | über einen Graben springen | figurativ die Gräben zwischen den streitenden Parteien haben sich vertieft Gräben aufreißen Feindschaften provozieren 2 a Schützengraben b Festungsgraben 3 Geologie eingesunkenes, lang gestrecktes Stück der Erdkruste 4 Orchestergraben
Grabenkampf
Gra ben kampf Substantiv, maskulin Militär , der |Gr a benkampf |Kampf im Schützengraben figurativ es kam zu Grabenkämpfen innerhalb der Frauenbewegung
Grabenkrieg
Gra ben krieg Substantiv, maskulin , der |Gr a benkrieg |überwiegend in Schützengräben geführter Krieg
Gräber
Grä ber Substantiv, maskulin , der |Gr ä ber |
Gräber
Grä ber |Gr ä ber |Plural von Grab
Gräberfeld
Grä ber feld Substantiv, Neutrum , das |Gr ä berfeld | Feld 1 mit vielen Gräbern
Gräberfund
Grä ber fund Substantiv, maskulin , der |Gr ä berfund |meist im Plural in einem alten Grab gefundener Gegenstand
Gräberin
Grä be rin Substantiv, feminin , die |Gr ä berin |weibliche Form zu Gräber
Grabeskälte
Gra bes käl te Substantiv, feminin , die |Gr a beskälte |
Grabeskirche
Gra bes kir che Substantiv, feminin , die |Gr a beskirche |Kirche in Jerusalem
Grabesrand
Gra bes rand |Gr a besrand |in der Wendung am Grabesrand gehoben dem Tod sehr nahe
Grabesruhe
Gra bes ru he Substantiv, feminin , die |Gr a besruhe |1 tiefe [ewige ] Ruhe (wie im Grab ) in dem Dorf herrschte Grabesruhe 2 das Ruhen 1a im Grab Passion, Grabesruhe und Auferstehung Christi
Grabesstille
Gra bes stil le Substantiv, feminin , die |Gr a besstille |tiefe Stille (wie im Grab )
Grabesstimme
Gra bes stim me Substantiv, feminin umgangssprachlich , die |Gr a besstimme |ohne Plural ernste, tiefe, wie von weit her kommende Stimme mit Grabesstimme sprechen
Grabfüßer
Grab fü ßer Substantiv, maskulin Zoologie , der |Gr a bfüßer | Kahnfüßer
Grabgesang
Grab ge sang Substantiv, maskulin , der |Gr a bgesang |Gesang bei der Bestattung; Totenlied figurativ diese Ereignisse waren der Grabgesang (der Beginn des Untergangs ) der Demokratie
Grabgewölbe
Grab ge wöl be Substantiv, Neutrum , das |Gr a bgewölbe |als Begräbnisstätte dienendes Gewölbe 2
Grabhügel
Grab hü gel Substantiv, maskulin , der |Gr a bhügel | Grab b Kurzform: Hügel 2
Grabinschrift
Grab in schrift Substantiv, feminin , die |Gr a binschrift |Inschrift auf einem Grabstein
Grabkammer
Grab kam mer Substantiv, feminin , die |Gr a bkammer |als Begräbnisstätte dienende Kammer 1b
Grabkirche
Grab kir che Substantiv, feminin , die |Gr a bkirche |Kirche, in der sich eine Grablege befindet
Grablege
Grab le ge Substantiv, feminin , die |Gr a blege |die Grablege; Genitiv: der Grablege, Plural: die Grablegen für mehrere Gräber bzw. Grabmäler einer königlichen, fürstlichen oder adligen Familie bestimmte Anlage (insbesondere im Chor einer Kirche )
Grablegung
Grab le gung Substantiv, feminin , die |Gr a blegung |die Grablegung; Genitiv: der Grablegung, Plural: die Grablegungen 1 gehoben selten Begräbnis 2 Kunstwissenschaft Darstellung des Begräbnisses Christi in der Kunst
Grablicht
Grab licht Substantiv, Neutrum , das |Gr a blicht |das Grablicht < Plural: -er > auf Gräbern brennende Kerze oder brennendes Öllämpchen
Grabmal
Grab mal Substantiv, Neutrum , das |Gr a bmal |das Grabmal < Plural: Grabmäler, gehoben: -e > Bauwerk, Monument oder größerer Gedenkstein als Erinnerungs- und Gedenkzeichen für einen Toten, für eine Tote (mit einer Grabstätte verbunden oder selbst als Grabstätte dienend )das Grabmal des Unbekannten Soldaten Grab b
Grabplatte
Grab plat te Substantiv, feminin , die |Gr a bplatte |1 liegender Grabstein besonders in Form einer das Grab abschließenden großen Platte 2 an einer Außen - oder Innenwand der Kirche angebrachte oder darin eingelassene Gedenktafel für einen Toten (im Format einer Grabplatte 1 )
Grabraub
Grab raub Substantiv, maskulin , der |Gr a braub |Ausplünderung eines Grabes und Raub von Grabbeigaben
Grabräuber
Grab räu ber Substantiv, maskulin , der |Gr a bräuber |jemand, der Grabraub begeht
Grabräuberin
Grab räu be rin Substantiv, feminin , die |Gr a bräuberin |weibliche Form zu Grabräuber
Grabrede
Grab re de Substantiv, feminin , die |Gr a brede |Rede bei der Beerdigung
grabschänderisch
grab schän de risch Adjektiv |gr a bschänderisch |die Grabschändung betreffend
Grabschändung
Grab schän dung Substantiv, feminin , die |Gr a bschändung |Beschädigung, Verwüstung oder Beraubung eines Grabes
Grabscheit
Grab scheit Substantiv, Neutrum landschaftlich , das |Gr a bscheit |Spaten
Grabschmuck
Grab schmuck Substantiv, maskulin , der |Gr a bschmuck |aus Blumen, Pflanzen o. Ä. bestehender Schmuck auf einem Grab
Grabspruch
Grab spruch Substantiv, maskulin , der |Gr a bspruch |Spruch auf einem Grabstein o. Ä.
gräbst
gräbst graben |gr ä bst |
Grabstätte
Grab stät te Substantiv, feminin , die |Gr a bstätte |[mit einem Grabmal geschmücktes ] größeres Grab eine ehrwürdige Grabstätte
Grabstein
Grab stein Substantiv, maskulin , der |Gr a bstein |einem Toten zum Gedächtnis (am Kopfende des Grabes ) aufgestellter Gedenkstein (mit dem Namen, Geburts- und Sterbedatum des Toten ) Kurzform: Stein 4 jemandem einen Grabstein setzen
Grabstele
Grab ste le Substantiv, feminin , die |Gr a bstele |als Grabdenkmal dienende, frei stehende, mit Relief oder Inschrift versehene Platte oder Säule
Grabstelle
Grab stel le Substantiv, feminin , die |Gr a bstelle |Stelle für ein Grab eine Grabstelle kaufen
Grabstichel
Grab sti chel Substantiv, maskulin , der |Gr a bstichel |besonders beim Kupfer-, Stahl-, Holzstich gebrauchtes Werkzeug zum Gravieren und Ziselieren Kurzform: Stichel
gräbt
gräbt graben |gr ä bt |
Grabtuch
Grab tuch Substantiv, Neutrum , das |Gr a btuch |das Grabtuch < Plural: Grabtücher > Leichentuch
Grabung
Gra bung Substantiv, feminin besonders Archäologie , die |Gr a bung |die Grabung; Genitiv: der Grabung, Plural: die Grabungen das Graben nach historisch wertvollen Funden archäologische Grabungen
French Dictionary
grabat
grabat n. m. nom masculin Lit misérable. : Les réfugiés dormaient sur de simples grabats. Note Orthographique graba t.
grabataire
grabataire adj. et n. m. et f. adjectif et nom masculin et féminin Qui ne quitte pas le lit. : Ces malades sont des grabataires.
grabatisation
grabatisation n. f. nom féminin Fait de devenir grabataire.
grabuge
grabuge n. m. nom masculin familier Bataille, désordre. : Je ne veux pas de grabuge ici! SYNONYME bagarre .
Spanish Dictionary
grabable
grabable adjetivo [disco digital ] Que puede ser grabado :un CD grabable .
grabación
grabación nombre femenino 1 Operación de grabar, en especial imágenes o sonidos :la técnica actual ha conseguido anular los ruidos extraños que se producían en las antiguas grabaciones .2 Conjunto de imágenes o sonidos grabados :el concierto empezó con la actuación del trío Los Nocheros que presentó las canciones de su última grabación .
grabado
grabado nombre masculino 1 Arte y técnica de grabar letras, dibujos o formas sobre una superficie :el grabado sobre superficies duras se suele hacer con cinceles y otros objetos punzantes; Durero, Rembrandt y Goya son auténticos maestros del grabado .grabado al agua fuerte Procedimiento para grabar sobre una lámina en el que se emplea el ácido nítrico .grabado en hueco Técnica en la que se usa un molde de piedra, metal o madera para grabar :el grabado en hueco se usa para acuñar medallas o formar sellos .2 Dibujo o imagen obtenido por cualquiera de los procedimientos para grabar :este tratado contiene cuatro grabados del siglo xix intercalados en sus páginas .3 Plancha grabada y dispuesta para la reproducción del texto o las imágenes que contiene :en el museo de artes gráficas se hizo una exposición de los grabados de Goya .
grabador, -ra
grabador, -ra adjetivo 1 Que graba o sirve para grabar :cámara grabadora; instrumento grabador .2 Del grabado o relacionado con esta técnica y arte :técnica grabadora .3 nombre masculino y femenino Persona que realiza grabados, en especial si se dedica a ello profesionalmente .4 nombre masculino Arg, Bol, Venez, Urug Grabadora .
grabadora
grabadora nombre femenino Aparato para grabar y reproducir sonidos por medio de una cinta magnética, en especial el portátil :una entrevista registrada con grabadora .
grabar
grabar verbo transitivo 1 Escribir o trazar sobre metal, madera, piedra u otra superficie dura una figura, un dibujo, signos o palabras :grabar un epitafio en una tumba; algunas leyes se grababan en tablas de bronce y se colocaban en los foros para que todos los ciudadanos las conocieran y las cumplieran .2 Labrar un texto, dibujo o figura en una plancha adecuada para ello con el fin de obtener varias copias idénticas de papel en una imprenta .3 Dejar registro impreso de imágenes, sonidos o música en un disco, en una cinta magnética o en otro soporte material para poderlos reproducir :grabar una película; grabé una cinta con los mejores temas de mi grupo favorito .SINÓNIMO registrar, impresionar .4 Dejar fija cierta cosa, como un recuerdo o una impresión fuerte, en la mente o el ánimo de alguien :grábate sus consejos, que sabe de lo que está hablando; estas canciones de moda se graban con letra y música en la mente de miles de jóvenes .5 Guardar un conjunto lógico de información o de datos en la memoria de una computadora, un disquete, etc. , para su almacenamiento y posterior tratamiento en la computadora ¿quiere grabar los cambios efectuados en el archivo antes de salir del programa? ;cada cinco minutos, la información se graba automáticamente y queda almacenada en un archivo temporal .ETIMOLOGÍA Préstamo (s. xvi ) del francés graver ‘grabar ’ y este probablemente del germánico *graban ‘cavar ’. Durante gran parte de su historia la voz se ha escrito con v .
graben
graben nombre masculino geol Fosa tectónica (fosa de la corteza terrestre hundida respecto a los bloques laterales, por la acción de las fallas laterales ).
Sanseido Wisdom Dictionary
grab
grab /ɡræb /〖「逮捕する 」の意は19世紀から 〗動詞 ~s /-z /; ~bed /-d /; ~bing 他動詞 1 a. 〈人が 〉 (突然に荒々しく )…をつかむ , ひっつかむ ; 逮捕する ▸ grab A by the arm ≒grab A's arm A 〈人 〉の腕をひっつかむ .b. 〈人が 〉【場所 人から 】〈物など 〉をつかみとる, ひったくる, 奪い取る ; 横取りする (up ) «from , off » ; 〈タクシーなど 〉をつかまえる ▸ grab a gun from the criminal 犯人から銃を奪い取る ▸ grab a seat in the crowded train 混雑した電車で座席を奪い取る .c. ⦅くだけて ⦆〈チャンスなど 〉をつかむ, ものにする, 利用する .2 ⦅くだけて ⦆〈人が 〉…の注意を引き付ける ▸ grab a passing waiter 通り過ぎようとするウェイターを呼び止める .3 〈リード 選挙公認など 〉を勝ち取る, 奪う .4 ⦅くだけて ⦆〈飲食物 睡眠など 〉をすばやく [簡単に ]取る, がっつく ▸ grab a bite to eat ざっと腹ごしらえする .5 〈物が 〉〈人 〉に印象を与える, 〈人 (の心 関心 注目 )〉をとらえる, 引き付ける ▸ an audience- grabbing drama 観客の心をつかむ芝居 ▸ How does that plan grab you? ⦅話 ⦆そのプランは気に入ったかい (!相手に物事などへの関心の有無を尋ねる表現 ) .自動詞 〈人が 〉 «…を » つかむ, ひったくる, すばやく取る , つかもうとする «for , at , onto » .名詞 C 1 〖通例a ~〗【物 人 (の気持ち )などを 】つかむ [つかもうとする ]こと «for , at » ; つかんだ物, 横領 [強奪 ]物 ▸ make a grab for [at ] A A 〈人 物 〉をつかむ [つかもうとする ]2 物をつかむ機械 [道具 ].A is ù p for gr á bs .⦅くだけて ⦆(希望者ならだれでも )A 〈仕事 賞 チャンスなど 〉が手に入る, 入手可能である .~́ b à g (!⦅米 ⦆) 1 お楽しみ景品袋 〘さまざまな商品の入った袋から手探りで1つを選んで取る 〙(⦅英 ⦆lucky bag [dip, tub ]).2 〖通例a ~ bag of Aで 〗⦅くだけて ⦆雑多な, いろいろなA (!Aは複数形 ) .3 〖通例単数形で 〗⦅くだけて ⦆運次第 (の状況 ).~́ h à ndle [r à il ](車の乗降時の支えにする )手すり .gr á b ber 名詞 C ひったくり ⦅人 ⦆; 強欲な人 .