Logo The Wordsmith Dictionary
Exact matches only Allow stemming Match all embedded
English-Thai Dictionary

Calabrese

N ผักบ รอค โค ลีช นิดหนึ่ง  ผักช นิดหนึ่ง ที่ มี ก้าน หนา สี เขียว และ มีด อก สี เขียว เข้ม หรือ สีม่วง เข้ม  phuk-brok-ko-lee-cha-nid-nueng

 

calabash

N พืชช นิดหนึ่งผ ลมี เปลือก แข็ง หนา ใช้ เป็น ภาชนะ ใส่ น้ำ ได้  phued-cha-nid-nueng-pon-me-plueak-khaeng-na-chai-pen-pha-cha-na-sai-nam-dai

 

calaboose

N คุก  jail jailhouse prison khuk

 

caladium

N พืชช นิดหนึ่ง ที่ มี ใบ มี สี สวย ใน เขตร้อน 

 

calamanco

N สิ่งทอ เส้น ใย สัตว์ ที่ มี ลวดลาย ข้าง หนึ่ง 

 

calamine

N คา ลา ไมน์  แป้ง สีชมพูช นิดหนึ่ง ใช้ บรรเทา อาการ คัน  ka-la-mine

 

calamine lotion

N ของเหลว สีชมพู ใช้ ทา ผิว เมื่อ คัน หรือ ถูก ไหม้  คา ลา ไมน์  calamine khong-leo-se-chom-phu-chai-tha-piol-muea-khan-rue-tuk-mai

 

calamite

N พืช หิน ใน ยุค โบรา ณ  Paleozoic

 

calamitous

ADJ ที่ เป็น หายนะ  ที่ โชคร้าย อย่างมาก  disastrous ruinous unfortunate tee-pen-hai-ya-na

 

calamity

N เหตุการณ์ ที่ เลวร้าย  disaster cataclysm distress hed-karn-tee-leo-rai

 

calamus

N จำพวก หนึ่ง ของ ต้น ปาล์ม  ราก ของ มัน 

 

calash

N รถม้า สอง ล้อช นิดหนึ่ง มี ที่นั่ง คนขับ หนึ่ง คน และ บรรทุก คน ได้ อีก สอง คน 

 

calaverite

N แร่ ทอง ผสม กับ เท ลลูไรท์ 

 

Webster's 1828 Dictionary

CALABASH

n. 1. A vessel made of a dried gourd-shell or of the shell of a calabash tree, used for containing liquors, or goods, as pitch, rosin and the like.
2. A popular name of the gourd-plant, or Cucurbita.

 

CALABASH-TREE

n.A tree of two species, known in botany by the generic name Crescentia. The cujete has narrow leaves, but a large round or oval fruit. The latifolia has broad leaves. The shell of the fruit is used for cups, bowls, dishes and other utensils.

 

CALADE

n.The slope or declivity of a rising manege-ground.

 

CALAITE

n.A name given to the turquois; which see.

 

CALAMANCO

n.A woolen stuff, of a fine gloss, and checkered in the warp.

 

CALAMAR

n.An animal, having an oblong body and ten legs. On the belly are two bladders containing a black fluid, which the animal emits when pursued. It is called also sea-sleeve and cuttle-fish.

 

CALAMBAC

n.Aloes-wood, xyloe-aloes, a drug, which is the product of a tree growing in China and some of the Indian isles. It is of a light spungy texture, very porous, and the pores so filled with a soft fragrant resin, that it may be indented by the fingers and chewed like mastich. It is also called tambac. The two coarser kinds are called lignum aloes, and calambour.

 

CALAMBOUR

n.A species of the aloes-wood, of a dusky or mottled color, of a light, friable texture, and less fragrant than calambac. This wood is used by cabinet-makers and inlayers.

 

CALAMIFEROUS

a.Producing plants having a long, hollow, knotted stem.

 

CALAMINE, CALAMIN

n.Lapis calaminaris, or cadmia fossilis; an ore of zink, much used in the composition of brass. This term is applied both to the siliceous oxyd and the native carbonate of zink. They an scarcely be distinguished by their external characters. They are generally compact, often stalactitic, and sometimes crystalized. Most of the calamines of England and Scotland are said to be carbonates.

 

CALAMINT

n.A plant, a species of Melissa, or baum, an aromatic plant, and a weak corroborant. Water-calamint is a species of Mentha, or mint.

 

CALAMISTRATE

v.t.To curl or frizzle the hair.

 

CALAMISTRATION

n.The act of curling the hair.

 

CALAMIT

n.A mineral, probably a variety of Tremolite. It occurs in imperfect or rounded prismatic crystals, longitudinally striated, and sometimes resembling a reed. Its structure is foliated; its luster vitreous, and more or less shining.

 

CALAMITOUS

a. 1. Very miserable; involved in deep distress; oppressed with infelicity; wretched from misfortune; applied to men.
2. Producing distress and misery; making wretched; applied to external circumstances; as a calamitous event.
3. Full of misery; distressful; wretched; applied to state or condition.

 

CALAMITOUSLY

adv. In a manner to bring great distress.

 

CALAMITOUSNESS

n.Deep distress; wretchedness; misery; the quality of producing misery.

 

CALAMITY

n.Any great misfortune, or cause of misery; generally applied to events or disasters which produce extensive evils, as loss of crops, earthquakes, conflagrations, defeat of armies, and the like. But it is applied also to the misfortunes which bring great distress upon individuals. The deliberations of calamity are rarely wise.

 

CALAMUS

n. 1. The generic name of the Indian cane, called also rotang. It is without branches, has a crown at the top, and is beset with spines.
2. In antiquity, a pipe or fistula, a wind instrument, made of a reed or oaten stalk.
3. A rush or reed used anciently as a pen to write on parchment or papyrus.
4. A sort of reed, or sweet-scented cane, used by the Jews as a perfume. It is a knotty root, reddish without and white within, and filled with a spungy substance. It has an aromatic smell.
5. The sweet flag, called by Linne Acorus.

 

CALANDRA

n.A species of lark, with a thick bill, the upper part of the body of a reddish brown, spotted with black, with a body thicker than the sky-lark.

 

CALANDRE, CALANDER

n.The French name of a species of insect of the beetle kind, very destructive in granaries.

 

CALANGAY

n.A species of white parrot.

 

CALASH

n. 1. A light chariot or carriage with very low wheels, used for taking the air in parks and gardens. It is open, or covered with mantles of cloth, that are let down at pleasure.
2. A cover for the head sometimes used by ladies.

 

Webster's 1913 Dictionary

CALABAR

CALABAR Cal "a *bar, n.

 

Defn: A district on the west coast of Africa. Calabar bean, The of a climbing legumious plant (Physostigma venenosum ), a native of tropical Africa. It is highly poisonous. It is used to produce contraction of the pupil of the eye; also in tetanus, neuralgia, and rheumatic diseases; -- called also ordeal bean, being used by the negroes in trials for witchcraft.

 

CALABARINE

CALABARINE Cal "a *bar *ine, n. (Chem. )

 

Defn: An alkaloid resembing physostigmine and occurring with it in the calabar bean.

 

CALABASH

Cal "a *bash, n. Etym: [Sp. calabaza, or Pg. calaba, caba (cf. F.Calebasse ), lit. , a dry gourd, fr. Ar. qar', fem. , a kind of gourd + aibas dry. ]

 

1. The common gourd (plant or fruit ).

 

2. The fruit of the calabash tree.

 

3. A water dipper, bottle, backet, or other utensil, made from the dry shell of a calabash or gourd. Calabash tree. (Bot. ), a tree of tropical America (Crescentia cujete ), producing a large gourdike fruit, containing a purgative pulp. Its hard shell, after the removal of the pulp, is used for cups, bottles, etc. The African calabash tree is the baobab.

 

CALABOOSE

Cal `a *boose ", n. Etym: [A corruption of Sp. calabozo dungeon. ]

 

Defn: A prison; a jail. [Local, U. S.]

 

CALABOZO

CALABOZO Ca `la *bo "zo, n. [Sp. ]

 

Defn: A jail. See Calaboose.

 

CALADE

Ca *lade ", n. Etym: [F.]

 

Defn: A slope or declivity in a manege ground down which a horse is made to gallop, to give suppleness to his haunches.

 

CALADIUM

Ca *la "di *um, n. Etym: [NL. ]

 

Defn: A genus of aroideous plants, of which some species are cultivated for their immense leaves (which are often curiously blotched with white and red ), and others (in Polynesia ) for food.

 

CALAITE

Cal "a *ite, n. Etym: [L. calaïs, Gr. calaïte.]

 

Defn: A mineral. See Turquoise.

 

CALAMANCO

Cal `a *man "co, n. Etym: [LL. calamancus, calamacus; cf. camelaucum; a head covering made of camel's hair, NGr. calmande a woolen stuff. ]

 

Defn: A glossy woolen stuff, plain, striped, or checked. "a gay calamanco waistcoat. " Tatler.

 

CALAMANDER WOOD

CALAMANDER WOOD Cal "a *man `der wood.

 

Defn: A valuable furniture wood from India and Ceylon, of a hazel- brown color, with black stripes, very hard in texture. It is a species of ebony, and is obtained from the Diospyros qusesita. Called also Coromandel wood.

 

CALAMAR; CALAMARY

Cal "a *mar, Cal "a *ma *ry, n. Etym: [LL. calamarium inkstand, fr. L.calamus a reed pen: cf. F. calmar, calemar, pen case, calamar. ] (Zoöl.)

 

Defn: A cephalopod, belonging to the genus Loligo and related genera. There are many species. They have a sack of inklike fluid which they discharge from the siphon tube, when pursued or alarmed, in order to confuse their enemies. Their shell is a thin horny plate, within the flesh of back, shaped very much like a quill pen. In America they are called squids. See Squid.

 

CALAMBAC

Cal "am *bac, n. Etym: [F. calambac, calambour, from Malay Kalambaq a king of fragrant wood. ] (Bot. )

 

Defn: A fragrant wood; agalloch.

 

CALAMBOUR

Cal "am *bour, n. Etym: [See Calambac. ]

 

Defn: A species of agalloch, or aloes wood, of a dusky or mottled color, of a light, friable texture, and less fragrant than calambac; -- used by cabinetmakers.

 

CALAMIFEROUS

Cal `a *mif "er *ous, a. Etym: [L. calamus reed + ferous. ]

 

Defn: Producing reeds; reedy.

 

CALAMINE

Cal "a *mine, n. Etym: [F. calamine, LL. calamina, fr. L. Cabmia. See Cadmia. ] (min. )

 

Defn: A mineral, the hydrous silicate of zinc.

 

Note: The name was formerly applied to both the carbonate and silicate of zinc each of which is valuabic as an ore; but it is now usually restricted to the latter, the former being called smithsonite.

 

CALAMINT

Cal "a *mint, n. Etym: [OE. calamint, calemente (cf. F. calament ) fr. L. calamintha, Gr. Mint. ] (Bot. )

 

Defn: A genus of perennial plants (Calamintha ) of the Mint family, esp. the C. Nepela and C. Acinos, which are called also basil thyme.

 

CALAMIST

Cal "a *mist, n. Etym: [L. calamus a reed. ]

 

Defn: One who plays upon a reed or pipe. [Obs. ] Blount.

 

CALAMISTRATE

Cal `a *mis "trate, v. i. Etym: [L. calamistratus, curied with the curling iron, fr. calamistrum curling iron, fr. calamus a reed. ]

 

Defn: To curl or friz, as the hair. [Obs. ] Cotgrave.

 

CALAMISTRATION

CALAMISTRATION Cal `amis *tra "tion, n.

 

Defn: The act or process of curling the hair. [Obs. ] burton.

 

CALAMISTRUM

Cal `a *mis "trum, n. Etym: [L., a curling iron. ] (Zoöl.)

 

Defn: A comblike structure on the metatarsus of the hind legs of certain spiders (Ciniflonidæ ), used to curl certain fibers in the construction of their webs.

 

CALAMITE

Cal "a *mite, n. Etym: [L. calamus a reed: cf. F. calamite. ] (Paleon.)

 

Defn: A fossil plant of the coal formation, having the general form of plants of the modern Equiseta (the Horsetail or Scouring Rush family ) but sometimes attaining the height of trees, and having the stem more or less woody within. See Acrogen, and Asterophyllite.

 

CALAMITOUS

Ca *lam "i *tous, a. Etym: [L. Calamitosus; cf. F. calamiteux. ]

 

1. Suffering calamity; wretched; miserable. [Obs. ] Ten thousands of calamitous persons. South.

 

2. Producing, or attended with distress and misery; making wretched; wretched; unhappy. "This sad and calamitous condition. " South. "A calamitous prison " Milton.

 

Syn. -- Miserable; deplorable; distressful; afflictive; grievous; baleful; disastrous; adverse; unhappy; severe; sad; unfortunate. -- Ca *lam "i *tous *ly, adv. -- Ca *lam "i *tous *ness, n.

 

CALAMITY

Ca *lam "i *ty n.; pl. Calamities. Etym: [L. calamitas, akin to in- columis unharmed: cf. F. calamité ]

 

1. Any great misfortune or cause of misery; -- generally applied to events or disasters which produce extensive evil, either to communities or individuals.

 

Note: The word calamity was first derived from calamus when the corn could not get out of the stalk. Bacon. Strokes of calamity that scathe and scorch the soul. W. Irving.

 

2. A state or time of distress or misfortune; misery. The deliberations of calamity are rarely wise. Burke. Where'er I came I brought calamity. Tennyson.

 

Syn. -- Disaster; distress; afflicition; adversity; misfortune; unhappiness; infelicity; mishap; mischance; misery; evil; extremity; exigency; downfall. -- Calamity, Disaster, Misfortune, Mishap, Mischance. Of these words, calamity is the strongest. It supposes a somewhat continuous state, produced not usually by the direct agency of man, but by natural causes, such as fire, flood, tempest, disease, etc, Disaster denotes literally ill-starred, and is some unforeseen and distressing event which comes suddenly upon us, as if from hostile planet. Misfortune is often due to no specific cause; it is simply the bad fortune of an individual; a link in the chain of events; an evil independent of his own conduct, and not to be charged as a fault. Mischance and mishap are misfortunes of a trivial nature, occurring usually to individuals. "A calamity is either public or private, but more frequently the former; a disaster is rather particular than private; it affects things rather than persons; journey, expedition, and military movements are often attended with disasters; misfortunes are usually personal; they immediately affect the interests of the individual. " Crabb.

 

CALAMUS

Cal "a *mus, n.; pl. Calami. Etym: [L., a reed. See Halm. ]

 

1. (Bot. )

 

Defn: The indian cane, a plant of the Palm family. It furnishes the common rattan. See Rattan, and Dragon's blood.

 

2. (Bot. )

 

Defn: A species of Acorus (A. calamus ), commonly called calamus, or sweet flag. The root has a pungent, aromatic taste, and is used in medicine as a stomachic; the leaves have an aromatic odor, and were formerly used instead of rushes to strew on floors.

 

3. (Zoöl.)

 

Defn: The horny basal portion of a feather; the barrel or quill.

 

CALANDO

Ca *lan "do, a. Etym: [It. ]

 

Defn: (Mus. ) Gradually diminishing in rapidity and loudness.

 

CALASH

Ca *lash ", n. Etym: [F. calèche; of Slavonic origin; cf. Bohem.kolesa, Russ. koliaska calash, koleso, kolo, wheel. ]

 

1. A light carriage with low wheels, having a top or hood that can be raised or lowered, seats for inside, a separate seat for the driver, and often a movable front, so that it can be used as either an open or a close carriage. The baroness in a calash capable of holding herself, her two children, and her servants. W. Irving.

 

2. In Canada, a two-wheeled, one-seated vehicle, with a calash top, and the driver's seat elevated in front.

 

3. A hood or top of a carriage which can be thrown back at pleasure.

 

4. A hood, formerly worn by ladies, which could be drawn forward or thrown back like the top of a carriage.

 

CALAVERAS SKULL

CALAVERAS SKULL Ca `la *ve "ras skull.

 

Defn: A human skull reported, by Prof. J. D. Whitney, as found in 1886 in a Tertiary auriferous gravel deposit, lying below a bed of black lava, in Calaveras County, California. It is regarded as very doubtful whether the skull really belonged to the deposit in which it was found. If it did, it indicates an unprecedented antiquity for human beings of an advanced type.

 

CALAVERITE

CALAVERITE Ca `la *ve "rite (, n. (Min. )

 

Defn: A bronze-yellow massive mineral with metallic luster; a telluride of gold; -- first found in Calaveras County California.

 

New American Oxford Dictionary

Calabar

Cal a bar |ˈkaləˌbär, ˌkaləˈbär ˌkæləˈbɑr | a seaport in southeastern Nigeria; pop. 429,700 (est. 2005 ).

 

Calabar bean

Cal a bar bean noun the poisonous seed of a tropical West African climbing plant, containing physostigmine and formerly used for tribal ordeals. [The plant is Physostigma venosum, family Leguminosae. ] ORIGIN late 19th cent.: named after Calabar .

 

calabash

cal a bash |ˈkaləˌbaSH ˈkæləˌbæʃ | noun (also calabash tree ) an evergreen tropical American tree that bears fruit in the form of large woody gourds. [Crescentia cujete, family Bignoniaceae. ] a gourd from this tree. a water container, tobacco pipe, or other object made from the dried shell of this or a similar gourd. ORIGIN mid 17th cent.: from French calebasse, from Spanish calabaza, perhaps from Persian ḵarbuz melon.

 

calabaza

ca la ba za |ˌkaləˈbäzə ˌkɑləˈbɑzə | noun another term for calabash.

 

calaboose

cal a boose |ˈkaləˌbo͞os ˈkæləbus | noun informal a prison. ORIGIN late 18th cent.: from black French calabouse, from Spanish calabozo dungeon.

 

Calabria

Ca la bri a |kəˈläbrēə, -ˈlā -kɑˈlɑbriə | a region of southwestern Italy, forming the toe of the Italian peninsula; capital, Catanzaro. DERIVATIVES Ca la bri an adjective & noun

 

caladium

ca la di um |kəˈlādēəm kəˈleɪdiəm | noun ( pl. caladiums ) a tropical South American plant of the arum family that is cultivated for its brilliantly colored ornamental foliage. [Genus Caladium, family Araceae. ] ORIGIN modern Latin, from Malay keladi.

 

Calais

Cal ais |kaˈlā, ˈkalā kæˈleɪ | a ferry port in northern France; pop. 75,790 (2006 ).

 

calamanco

cal a man co |ˌkaləˈmaNGkō ˌkæləˈmæŋkoʊ | noun ( pl. calamancoes ) historical a glossy woolen cloth checkered on one side only. ORIGIN late 16th cent.: of unknown origin.

 

calamander

cal a man der |ˈkaləˌmandər ˈkæləmændər |(also calamander wood ) noun another term for coromandel. ORIGIN early 19th cent.: from Sinhalese kaḷu -madīriya, perhaps from Coromandel ebony (see coromandel ), changed by association with Sinhalese kaḷu black.

 

calamari

ca la ma ri |ˌkäləˈmärē, ˌkalə -ˌkɑləˈmɑri |(also calamares |ˌkäləˈmärēs, ˌkalə -ˌkɑləˈmɑri |) noun squid served as food. ORIGIN Italian, plural of calamaro, from medieval Latin calamarium pen case, from Greek kalamos pen (with reference to the squid's long tapering internal shell and its ink ). The variant calamares is Spanish.

 

calami

cal a mi |ˈkaləˌmī, -ˌmē ˈkæləmaɪ | plural form of calamus.

 

calamine

cal a mine |ˈkaləˌmīn ˈkæləˌmaɪn | noun a pink powder consisting of zinc carbonate and ferric oxide, used to make a soothing lotion or ointment. dated smithsonite or a similar zinc ore. ORIGIN late Middle English: via Old French from medieval Latin calamina, alteration of Latin cadmia calamine, from Greek kadmeia (gē )Cadmean (earth ), from Kadmos Cadmus (see Cadmus ).

 

calamint

cal a mint |ˈkaləˌmint ˈkæləmɪnt | noun an aromatic Eurasian herbaceous plant or shrub with blue or lilac flowers. [Genus Calamintha, family Labiatae. ] ORIGIN Middle English: from Old French calament, from medieval Latin calamentum, from late Latin calaminthe, from Greek kalaminthē.

 

calamite

cal a mite |ˈkaləˌmīt ˌkæləˈmaɪt | noun a jointed-stemmed swamp plant of an extinct group related to the horsetails, growing to a height of 60 feet (18 m ). Calamites are characteristic fossils of the Carboniferous coal measures. [Calamites and other genera, family Calamitaceae, class Sphenopsida. ] ORIGIN modern Latin, from calamus .

 

calamitous

ca lam i tous |kəˈlamitəs kəˈlæmɪtəs | adjective involving calamity; catastrophic; disastrous: such calamitous events as fires, hurricanes, and floods. DERIVATIVES ca lam i tous ly adverb

 

calamity

ca lam i ty |kəˈlamitē kəˈlæmədi | noun ( pl. calamities ) an event causing great and often sudden damage or distress; a disaster: the fire was the latest calamity to strike the area | the journey had led to calamity and ruin. ORIGIN late Middle English (in the sense disaster and distress ): from Old French calamite, from Latin calamitas.

 

Calamity Jane

Ca lam i ty Jane |ˈjān kəˈlæmədi ˈʤeɪn | ( c. 1852 –1903 ), US frontierswoman; noted for her skill at shooting and riding; born Martha Jane Cannary. She dressed as a man and was known for her wild behavior and heavy drinking. She later joined Buffalo Bill's Wild West Show.

 

calamondin

cal a mon din |ˌkaləˈmändən ˌkæləˈmɑndən |(also calamondin orange ) noun a small hybrid citrus plant that bears fragrant white flowers followed by small orange-yellow fruit, native to the Philippines and widely grown as a houseplant. [× Citrofortunella microcarpa (formerly Citrus mitis ), family Rutaceae. ] ORIGIN early 20th cent.: from Tagalog kalamunding.

 

calamus

cal a mus |ˈkaləməs ˈkæləməs | noun ( pl. calami |-ˌmī, -ˌmē | ) 1 another term for sweet flag. (also calamus root ) a preparation of the aromatic root of the sweet flag. 2 Zoology the hollow lower part of the shaft of a feather, which lacks barbs; a quill. ORIGIN late Middle English (denoting a reed or an aromatic plant mentioned in the Bible ): from Latin, from Greek kalamos. Sense 1 dates from the mid 17th cent.

 

calando

ca lan do |käˈländō kəˈlændoʊ | adverb Music (esp. as a direction ) gradually decreasing in tempo and volume of sound. ORIGIN Italian, literally slackening.

 

calandra

ca lan dra |kəˈlandrə kəˈlændrə |(also calandra lark ) noun a large Eurasian lark with a stout bill and a black patch on each side of the neck. [Genus Melanocorypha, family Alaudidae: two species, in particular M. calandra. ] ORIGIN late 16th cent.: from Old French calandre, via medieval Latin from Greek kalandros.

 

calash

ca lash |kəˈlaSH kəˈlæʃ | noun another term for calèche.

 

calathea

cal a the a |ˌkaləˈTHēə ˌkæləˈθiə | noun a tropical American plant that typically has variegated and ornamental leaves, widely grown as a greenhouse or indoor plant. [Genus Calathea, family Marantaceae: many species. ] ORIGIN modern Latin, from Greek kalathos basket.

 

Calaveras County

Ca la ver as Coun ty |ˌkaləˈve (ə )rəs ˌkæləˌvɛrəs ˈkaʊnti | a largely rural county in east central California, in the Sierra Nevada, associated with the 1840s gold rush and the writings of Mark Twain.

 

Oxford Dictionary

Calaveras County

Ca la ver as Coun ty |ˌkaləˈve (ə )rəs ˌkæləˌvɛrəs ˈkaʊnti | a largely rural county in east central California, in the Sierra Nevada, associated with the 1840s gold rush and the writings of Mark Twain.

 

Calabar

Calabar |ˈkaləbɑː | a seaport in Nigeria; pop. 429,700 (est. 2005 ).

 

Calabar bean

Cala |bar bean |ˈkaləbɑː | noun the poisonous seed of a tropical West African climbing plant, containing physostigmine and formerly used for tribal ordeals. The plant is Physostigma venosum, family Leguminosae.

 

calabash

calabash |ˈkaləbaʃ | noun (also calabash tree ) an evergreen tropical American tree which bears fruit in the form of large woody gourds. Crescentia cujete, family Bignoniaceae. a gourd from the calabash tree. a water container, tobacco pipe, or other object made from the dried shell of a calabash or a similar gourd. ORIGIN mid 17th cent.: from French calebasse, from Spanish calabaza, perhaps from Persian ḵarbuz melon .

 

calabaza

calabaza |ˌkaləˈbɑːzə | noun West Indian and US term for calabash.

 

calaboose

calaboose |ˌkaləˈbuːs | noun US informal a prison. ORIGIN late 18th cent.: from black French calabouse, from Spanish calabozo dungeon .

 

calabrese

calabrese |ˈkaləbriːs, ˌkaləˈbriːs, -ˈbreɪsi | noun see broccoli. ORIGIN 1930s: from Italian, literally Calabrian .

 

Calabria

Calabria |kəˈlabrɪə | a region of SW Italy, forming the toe of the Italian peninsula; capital, Catanzaro. DERIVATIVES Calabrian adjective & noun

 

caladium

caladium |kəˈleɪdɪəm | noun ( pl. caladiums ) a tropical South American plant of the arum family, which is cultivated for its brilliantly coloured ornamental foliage. Genus Caladium, family Araceae. ORIGIN modern Latin, from Malay keladi.

 

Calah

Calah |ˈkeɪlə | biblical name for Nimrud.

 

Calais

Calais |ˈkaleɪ, French kalɛ | a ferry port in northern France; pop. 75,790 (2006 ). Captured by Edward III in 1347 after a long siege, it remained an English possession until it was retaken by the French in 1558.

 

calamanco

calamanco |ˌkaləˈmaŋkəʊ | noun ( pl. calamancoes ) [ mass noun ] historical a glossy woollen cloth chequered on one side only. ORIGIN late 16th cent.: of unknown origin.

 

calamander

calamander |ˈkaləmandə |(also calamander wood ) noun another term for coromandel. ORIGIN early 19th cent.: from Sinhalese kaḷu -madīriya, perhaps from Coromandel ebony (see coromandel ), changed by association with Sinhalese kaḷu black .

 

calamari

calamari |ˌkaləˈmɑːri |(also calamares |ˌkaləˈmɑːreɪz |) plural noun squid served as food. ORIGIN Italian, plural of calamaro, from medieval Latin calamarium pen case , from Greek kalamos pen (with reference to the squid's long tapering internal shell and its ink ). The variant calamares is Spanish.

 

calamine

calamine |ˈkaləmʌɪn | noun 1 [ mass noun ] a pink powder consisting of zinc carbonate and ferric oxide, used to make a soothing lotion or ointment. 2 dated smithsonite or a similar zinc ore. ORIGIN late Middle English: via Old French from medieval Latin calamina, alteration of Latin cadmia calamine , from Greek kadmeia (gē ) Cadmean (earth ), from Kadmos Cadmus (see Cadmus ).

 

calamint

calamint |ˈkaləmɪnt | noun an aromatic Eurasian herbaceous plant or shrub with blue or lilac flowers. Genus Calamintha, family Labiatae. ORIGIN Middle English: from Old French calament, from medieval Latin calamentum, from late Latin calaminthe, from Greek kalaminthē.

 

calamites

calamites |ˌkaləˈmʌɪtiːz | noun ( pl. same ) a swamp plant with jointed stems that belonged to an extinct group related to the horsetails, growing to a height of 18 m (60 ft ). Calamites and other genera, family Calamitaceae, class Sphenopsida. ORIGIN modern Latin, from calamus .

 

calamitous

ca ¦lam |itous |kəˈlamɪtəs | adjective involving calamity; catastrophic or disastrous: such calamitous events as fires, hurricanes, and floods. DERIVATIVES calamitously adverb

 

calamity

ca ¦lam |ity |kəˈlamɪti | noun ( pl. calamities ) an event causing great and often sudden damage or distress; a disaster: emergency measures may be necessary in order to avert a calamity | [ mass noun ] : the journey had led to calamity and ruin. ORIGIN late Middle English (in the sense disaster and distress ): from Old French calamite, from Latin calamitas.

 

Calamity Jane

Ca ¦lam |ity Jane |kəlamətiˈʤeɪn | ( c. 1852 –1903 ), American frontierswoman, noted for her skill at shooting and riding; born Martha Jane Cannary.

 

calamondin

calamondin |ˌkaləˈmɒndɪn |(also calamondin orange ) noun a small hybrid citrus plant which bears fragrant white flowers followed by small orange-yellow fruit, native to the Philippines and grown as a houseplant. × Citrofortunella microcarpa (formerly Citrus mitis ), family Rutaceae. ORIGIN early 20th cent.: from Tagalog kalamunding.

 

calamus

calamus |ˈkaləməs | noun ( pl. calami |-mʌɪ | ) 1 another term for sweet flag. (also calamus root ) [ mass noun ] a preparation of the aromatic root of the sweet flag. 2 Zoology the hollow lower part of the shaft of a feather, which lacks barbs; a quill. ORIGIN late Middle English (denoting a reed or an aromatic plant mentioned in the Bible ): from Latin, from Greek kalamos. Sense 1 dates from the mid 17th cent.

 

calando

calando |kəˈlandəʊ | adverb Music (especially as a direction ) gradually decreasing in speed and volume. ORIGIN Italian, literally slackening .

 

calandra

calandra |kəˈlandrə |(also calandra lark ) noun a large Eurasian lark with a stout bill and a black patch on each side of the neck. Genus Melanocorypha, family Alaudidae: two species. ORIGIN late 16th cent.: from Old French calandre, via medieval Latin from Greek kalandros.

 

calash

calash |kəˈlaʃ | noun another term for caleche.

 

calathea

calathea |ˌkaləˈθɪə | noun a tropical American plant which typically has variegated leaves, grown as a greenhouse or indoor plant. Genus Calathea, family Marantaceae: many species, including the zebra plant. ORIGIN modern Latin, from Greek kalathos basket .

 

American Oxford Thesaurus

calamitous

calamitous adjective their calamitous adventure became legendary: disastrous, catastrophic, cataclysmic, devastating, dire, tragic; literary direful.

 

calamity

calamity noun she has survived more calamities in the past three months than most people experience in a lifetime: disaster, catastrophe, tragedy, cataclysm, adversity, tribulation, affliction, misfortune, misadventure. ANTONYMS godsend.

 

Oxford Thesaurus

calamitous

calamitous adjective the consequences of his decision were calamitous: disastrous, catastrophic, cataclysmic, devastating, dire, tragic, fatal, ruinous, crippling, awful, dreadful, terrible, woeful, grievous; literary direful. ANTONYMS good, advantageous.

 

calamity

calamity noun the fire was only the latest calamity to strike the area: disaster, catastrophe, tragedy, cataclysm, devastating blow, crisis, adversity, blight, tribulation, woe, affliction, evil; misfortune, misadventure, accident, stroke of bad luck, reverse of fortune, setback, mischance, mishap; archaic bale; Scottish archaic mishanter. ANTONYMS godsend, blessing.

 

Duden Dictionary

Calais

Ca lais Eigenname |kaˈlɛ |französische Stadt

 

Calamares

Ca la ma res Pluralwort Kochkunst , die |Calam a res |Pluraletantum spanisch calamares, Plural von: calamar = Tintenfisch < italienisch calamaro < spätlateinisch calamarium = Futteral für die Schreibfeder, zu: calamus < griechisch kálamos = Schreibgerät aus Schilfrohr Gericht aus frittierten Tintenfischstückchen

 

Calamari

Ca la ma ri Pluralwort , die |Calam a ri |Pluraletantum italienisch calamari, Plural von: calamaro, Calamares Calamares

 

Calamus

Ca la mus Substantiv, maskulin , der |C a lamus |der Calamus; Genitiv: des Calamus, Plural: die Calami griechisch-lateinisch 1 antikes Schreibgerät aus Schilfrohr 2 hohler Teil des Federkiels bei Vogelfedern Spule

 

calando

ca lan do Adverb Musik |cal a ndo |italienisch an Tonstärke und Tempo gleichzeitig abnehmend

 

Calau

Ca lau Eigenname |C a lau |Stadt in der Niederlausitz

 

French Dictionary

calabrais

calabrais , aise adj. et n. m. et f. adjectif et nom masculin et féminin De Calabre. : Un plat calabrais. Un Calabrais, une Calabraise. Note Typographique L ’adjectif s ’écrit avec une minuscule; le nom, avec une majuscule. nom masculin Dialecte calabrais. : Maria parle le calabrais. Note Typographique Le nom du dialecte s ’écrit avec une minuscule.

 

calage

calage n. m. nom masculin Action de fixer avec une cale. : Le calage d ’un véhicule.

 

calamité

calamité n. f. nom féminin 1 Catastrophe. : Ces inondations sont une véritable calamité. SYNONYME cataclysme ; désastre . 2 familier Chose qui dérange, ennuie. : Cet orchestre tapageur, c ’est une vraie calamité!

 

calamiteux

calamiteux , euse adj. adjectif littéraire Catastrophique. : Des tremblements de terre calamiteux. SYNONYME désastreux ; funeste .

 

calandre

calandre n. f. nom féminin 1 Machine destinée à lustrer les étoffes, les papiers. 2 Garniture métallique disposée à l ’avant du capot de certaines voitures. Note Sémantique Ne pas confondre avec le mot calendes qui ne s ’utilise plus que dans l ’expression renvoyer aux calendes grecques.

 

calanque

calanque n. f. nom féminin Petite crique aux parois rocheuses escarpées, en Méditerranée. : Les belles calanques de Cassis. Note Orthographique cal an que.

 

Spanish Dictionary

cala

cala 1 nombre femenino 1 Acción de calar, cortar un trozo de una fruta para probarla .SINÓNIMO caladura .2 Pedazo de una fruta que se corta para probarla .SINÓNIMO caladura .3 Perforación que se hace en un terreno o muro para reconocer su profundidad, composición, estructura, etc .4 Examen detenido de algo para reconocer su calidad :someter a cala una novela .5 Parte más baja en el interior de un buque o embarcación .6 Esp coloquial Peseta (unidad monetaria ):las entradas del concierto le costaron dos mil calas .ETIMOLOGÍA Derivado de calar cortar .

 

cala

cala 2 nombre femenino Esp Pequeña ensenada, generalmente rodeada de rocas :un barco conduce a los turistas a las calas más inaccesibles de la costa .ETIMOLOGÍA Voz de origen prerromano .

 

cala

cala 3 nombre femenino Planta acuática de hojas radicales con pecíolos largos, de color amarillo y blanco, del centro de las cuales sale la flor, de tallo grueso y formada por una gran espata blanca en forma de cucurucho .SINÓNIMO alcatraz, cartucho .ETIMOLOGÍA Préstamo (s. xix ) del latín Calla (aethiopica ), nombre científico dado por el naturalista sueco Carl von Linneo .

 

calaba

calaba nombre masculino Calambuco . VÉASE bálsamo de calaba .

 

calabacear

calabacear verbo transitivo 1 Negar a alguien algo que pretende, especialmente rechazar una petición amorosa .SINÓNIMO dar calabazas .2 verbo transitivo Esp coloquial Suspender en un examen .SINÓNIMO dar calabazas .

 

calabacera

calabacera nombre femenino Planta de tallos rastreros y muy largos, cubiertos de pelo áspero, hojas anchas y lobuladas, flores amarillas y fruto (calabaza ) comestible, grande y carnoso .SINÓNIMO ayotera, calabaza .

 

calabacín

calabacín nombre masculino Variedad de calabaza, de pequeño tamaño, forma cilíndrica, parecida a la del pepino, y carne blanca cubierta por una corteza verde .

 

calabacita

calabacita nombre femenino Méx Calabacín .

 

calabaza

calabaza nombre femenino 1 Fruto de la calabacera, comestible, de gran tamaño y forma redonda, de color amarillo o naranja, con muchas semillas en su interior .SINÓNIMO ayotera .2 Calabacera .SINÓNIMO ayotera .3 Seta grande con sombrerillo semiesférico de color pardo y el resto amarillo .4 coloquial Cabeza de una persona .SINÓNIMO chola, cocorota, crisma .5 Esp coloquial Suspenso en una asignatura .dar calabazas i Negar a alguien algo que pretende, especialmente rechazar una petición amorosa .SINÓNIMO calabacear .ii Esp Suspender en un examen .SINÓNIMO calabacear .

 

calabazada

calabazada nombre femenino coloquial Golpe fuerte que se da con la cabeza o se recibe en ella .SINÓNIMO cabezada, cabezazo .

 

calabazar

calabazar nombre masculino Terreno sembrado de calabazas .

 

calabazate

calabazate nombre masculino Dulce hecho con trozos de calabaza hervidos con azúcar .

 

calabazazo

calabazazo nombre masculino 1 Golpe dado con una calabaza .2 coloquial Golpe dado con la cabeza o recibido en ella .

 

calabobos

calabobos nombre masculino Lluvia continua de gotas muy menudas .SINÓNIMO sirimiri .

 

calabozo

calabozo 1 nombre masculino 1 Celda de una cárcel, especialmente la destinada a incomunicar durante cierto tiempo a un preso :hubo un silencio denso mezclado a la humedad del calabozo, a través del cual el reo fue reconociendo por partes a su antiguo compañero .2 Celda de un cuartel o una comisaría destinada a encerrar a un arrestado que cumple una pena menor :pasó la noche en un calabozo de la policía municipal por causar disturbios .3 Celda o lugar en una fortificación donde se encerraba a los presos .ETIMOLOGÍA Probablemente voz patrimonial del latín vulgar *calafodium, compuesto del prerromano *cala lugar protegido, cueva ’ y del latín fodere cavar ’, por ser frecuentemente subterráneo .

 

calabozo

calabozo 2 nombre masculino Instrumento con una hoja de metal duro que sirve para podar árboles y arbustos .ETIMOLOGÍA Voz de origen incierto, probablemente compuesta de calar penetrar, atravesar ’ y del leonés boza matorral ’, ‘roza, rompido ’, de origen prerromano .

 

calabrés, -bresa

calabrés, -bresa adjetivo 1 Relativo a Calabria, región del sudeste de Italia, o a sus habitantes .2 adjetivo /nombre masculino y femenino [persona ] Que es de Calabria .

 

calabriada

calabriada nombre femenino Mezcla de diversos vinos, especialmente de blanco y tinto .

 

calabrote

calabrote nombre masculino Cuerda gruesa compuesta de nueve cordones trenzados de tres en tres .

 

calaca

calaca nombre femenino 1 Méx coloquial Esqueleto de una persona .2 Méx coloquial Nombre que se da popularmente a la muerte :la sombra de la calaca empezó a perseguirme .

 

calada

calada nombre femenino Esp Bocanada de humo que se absorbe de una vez al fumar .SINÓNIMO fumada, pitada .

 

caladero

caladero nombre masculino Esp Zona del mar frecuentada por los barcos pesqueros por su habitual riqueza en pesca :un caladero de marisco; se percibe un agotamiento, cada vez más acentuado, de los caladeros más próximos del litoral por las prácticas abusivas de pesca .

 

calado

calado nombre masculino 1 Labor o adorno hecho en una tela, papel, madera o metal que consiste en una serie de agujeros formando dibujos :el calado y los bordados constituyen las dos modalidades textiles de mayor producción de esta zona .2 Profundidad que alcanza en el agua la parte sumergida de una embarcación :buque de gran calado .3 Distancia que hay entre el fondo del mar y la superficie del agua :calado de un puerto .4 Importancia o repercusión que puede tener una persona o cosa :reformas de gran calado .5 Esp Acción de calarse un motor .

 

calador

calador nombre masculino Amér Barrena o tubo acanalado para sacar muestras de las semillas sin abrir los sacos o bolsas que las contienen .

 

caladora

caladora nombre femenino Venez Embarcación angosta y poco profunda, generalmente más ancha en su parte media y hecha de madera, que se utiliza para el transporte fluvial; piragua grande .

 

caladura

caladura nombre femenino 1 Acción de calar, cortar una fruta para probarla .SINÓNIMO cala .2 Pedazo de una fruta que se corta para probarla .SINÓNIMO cala .

 

calafate

calafate nombre común Persona que tiene por oficio calafatear .SINÓNIMO calafateador .

 

calafateado

calafateado nombre masculino Calafateo .

 

calafateador, -ra

calafateador, -ra nombre masculino y femenino Calafate .

 

calafatear

calafatear verbo transitivo Cerrar las junturas de las maderas de una embarcación con estopa y brea, alquitrán u otra sustancia semejante para que no entre el agua .

 

calafateo

calafateo nombre masculino 1 Acción de calafatear .SINÓNIMO calafateado .2 Efecto de calafatear .SINÓNIMO calafateado .

 

calaguasca

calaguasca nombre femenino Colomb Bebida alcohólica de alta graduación que se obtiene por destilación del vino o de otras sustancias que fermentan, como algunos frutos, cereales, caña de azúcar y remolacha .SINÓNIMO aguardiente .

 

calagurritano, -na

calagurritano, -na adjetivo 1 Relativo a Calahorra, localidad española, o a sus habitantes .SINÓNIMO calahorreño .2 adjetivo /nombre masculino y femenino [persona ] Que es de Calahorra .SINÓNIMO calahorreño .ETIMOLOGÍA Derivado de Calagurris, nombre antiguo de la actual Calahorra .

 

calahorreño, -ña

calahorreño, -ña adjetivo 1 Relativo a Calahorra, localidad española, o a sus habitantes .SINÓNIMO calagurritano .2 adjetivo /nombre masculino y femenino [persona ] Que es de Calahorra .SINÓNIMO calagurritano .

 

calalú

calalú nombre masculino 1 Cuba, PRico Planta de la que se obtiene una legumbre que constituye uno de los ingredientes principales del potaje del mismo nombre .2 Cuba, PRico Potaje compuesto de hojas de la planta del mismo nombre, verdolaga, calabaza, bledo y otros vegetales picados y cocinados con sal, vinagre y manteca .

 

calamar

calamar nombre masculino Molusco marino de cuerpo alargado y oval, con una lámina interna en forma de pluma de ave y diez tentáculos, dos de ellos más largos que el resto; se mueve lanzando un chorro de agua con fuerza, y para ocultarse segrega un líquido negro con el que enturbia el agua; vive en las zonas litorales formando bancos y su carne es comestible .ETIMOLOGÍA Préstamo (s. xv ) del catalán calamar y este del italiano dialectal calamaro (italiano calamaio ) ‘tintero ’ y ‘calamar ’. El término italiano procede del antiguo càlamo pluma de escribir ’ y este del latín calamus pluma ’; de aquí que se llamara "tintero " al calamar, por la tinta que derrama .

 

calambre

calambre nombre masculino 1 Contracción involuntaria y dolorosa de un músculo que dura poco tiempo :el deportista sufría calambres musculares en las piernas .2 Temblor o estremecimiento que produce una descarga eléctrica de baja intensidad en el cuerpo de una persona :le dio calambre al tocar el aparato eléctrico en funcionamiento .3 Dolor fuerte de estómago .

 

calambrina

calambrina nombre femenino Cuba Temblor que se siente por efecto del miedo o de los nervios .

 

calambuco

calambuco nombre masculino Árbol de tronco negruzco y rugoso, con fisuras entrecruzadas, hojas aovadas, lisas, duras y brillantes, con los nervios paralelos, flores blancas y olorosas, agrupadas en ramilletes y fruto redondo y carnoso :la resina del calambuco es el bálsamo de calaba .SINÓNIMO calaba .

 

calambur

calambur nombre masculino lit Figura retórica de dicción que consiste en la unión de las sílabas de dos o más palabras, variando el lugar habitual de separación entre ellas, con el fin de obtener un significado distinto al que tienen en su posición normal :en el calambur "A este lopico, lo pico " Góngora alude a Lope de Vega, su gran enemigo en el campo de las letras .

 

cálami

cálami VÉASE lapsus cálami .

 

calamidad

calamidad nombre femenino 1 Desgracia, adversidad o infortunio colectivos :esta calamidad amenaza al ganado, a la fauna salvaje y al ser humano; 30 millones de personas murieron víctimas de las calamidades naturales .2 Desgracia, adversidad o infortunio que padece una persona :en su casa, de niña, no vio más que desprecio y calamidades .3 Persona que todo lo hace mal o a la que todo le sale mal, por torpeza o por mala suerte :el pobre viene hecho una calamidad .4 Cosa defectuosa o mal hecha :el viaje fue una calamidad .ETIMOLOGÍA Préstamo (s. xv ) del latín calamitas, calamitatis plaga ’ y de ahí ‘calamidad ’. A la misma familia etimológica pertenece calamitoso .

 

calamina

calamina nombre femenino 1 Mineral compuesto de silicato hidratado de cinc, de color blanco o amarillento; cristaliza en el sistema rómbico .2 Cinc fundido .3 Bol, Chile, Perú Material compuesto de cemento y amianto que se emplea en la fabricación de placas onduladas para cubiertas de construcciones .SINÓNIMO fibrocemento .

 

calamita

calamita nombre femenino 1 Mineral constituido por una combinación de dos óxidos de hierro, de color negruzco, muy pesado, que tiene la propiedad de atraer el hierro, el acero y algún otro cuerpo .SINÓNIMO magnetita .2 Aguja imanada de una brújula .

 

calamite

calamite nombre femenino Sapo pequeño de color verdoso, con una línea amarilla a lo largo del dorso .

 

calamitoso, -sa

calamitoso, -sa adjetivo Que constituye una calamidad o implica calamidad :estado calamitoso; día calamitoso; condición social calamitosa .ETIMOLOGÍA Derivado de calamidad (V.).

 

cálamo

cálamo nombre masculino 1 Parte inferior de la pluma de un ave, que es córnea, hueca y dura, y por donde va inserta en la piel .SINÓNIMO cañón .2 Pluma para escribir, ya sea hecha con el cañón de una pluma de ave, con una caña tallada o con cualquier otro material :en el papiro literario más antiguo, hallado en Macedonia en 1962, la escritura es continua y los trazos parecen simples palotes ejecutados por una mano no muy ducha con un cálamo de punta dura y gruesa .3 formal Caña (tallo hueco ).

 

calamocha

calamocha nombre femenino Color ocre amarillo de tono muy débil .

 

calamoco

calamoco nombre masculino Trozo de hielo largo y acabado en punta que se forma cuando se congela el agua que cae de un lugar alto .SINÓNIMO carámbano .

 

calamorro

calamorro nombre masculino Chile coloquial Zapato tosco de suela gruesa que se usa, sobre todo, para las tareas agrícolas o en las minas :debía abandonar sus calamorros destruidos por el uso y la inclemencia del sol .

 

calandino, -na

calandino, -na nombre masculino 1 Pez de agua dulce de pequeño tamaño, con la aleta anal larga; vive en ríos españoles, preferentemente de curso lento, formando bancos .2 adjetivo Relativo a Calanda, localidad española, o a sus habitantes .3 adjetivo /nombre masculino y femenino [persona ] Que es de Calanda :el cineasta calandino Luis Buñuel estudió filosofía y letras en la universidad de Madrid .

 

calandra

calandra nombre femenino Rejilla del radiador de ciertos vehículos situada en la parte frontal .

 

calandrado

calandrado nombre masculino 1 Acción de calandrar .2 nombre masculino Efecto de calandrar .3 nombre masculino Procedimiento de fabricación de películas, láminas y planchas de material plástico .

 

calandrar

calandrar verbo transitivo Pasar el papel o la tela por la calandria (máquina compuesta de varios cilindros giratorios ).

 

calandria

calandria 1 nombre femenino 1 Pájaro cantor muy parecido a la alondra, de unos 20 cm de longitud, plumaje gris amarillento en la parte superior y blanquecino en la inferior con una mancha oscura a cada lado del cuello, alas anchas y pico grande; es insectívoro y gregario, y habita en terrenos desnudos y secos :la calandria anida en el suelo y tiene un canto fuerte y armonioso .2 Pájaro cantor de 15 a 20 cm de largo, con el plumaje pardo con bandas negruzcas en el dorso y blanco ocráceo en la parte inferior; tiene la cola larga, ahorquillada y blanca por los lados, y una cresta corta y redonda; es insectívoro y gregario, y anida en los campos de cereales .SINÓNIMO alondra, terrera .3 Nombre genérico que se da a numerosas aves de América por su similitud con la calandria europea .ETIMOLOGÍA Voz patrimonial del latín vulgar *calandria y este del griego kharádrios .

 

calandria

calandria 2 nombre femenino 1 Máquina compuesta de varios cilindros giratorios, calentados generalmente a vapor, que sirven para prensar, satinar o secar tela y papel .2 Máquina compuesta por un gran cilindro hueco de madera que gira alrededor de un eje horizontal, movido por el peso de las personas que entran en él; se emplea para levantar cosas pesadas, por medio de un torno .3 Méx Carruaje adornado y tirado por uno o más caballos, en el que se realizan recorridos urbanos turísticos .4 técn Vasija cerrada de determinados reactores nucleares, en que el combustible y el refrigerante están contenidos en unos tubos internos que atraviesan la vasija, mientras que el moderador llena el resto .ETIMOLOGÍA Préstamo (s. xvi ) del francés calandre , probablemente aplicación figurada del nombre del pájaro cantor, por el rechinamiento típico de esta máquina .

 

calaña

calaña nombre femenino 1 Índole, naturaleza o condición de una persona o de una cosa, especialmente si es de carácter negativo :gente de muy diversa calaña y procedencia recalaba en aquel puerto; con tipos de esta calaña no queda más remedio que obedecer .2 Abanico ordinario con varillas de caña .ETIMOLOGÍA Derivado del español antiguo calaño semejante ’ y este de *cualaño, derivado de cual . En la acepción abanico ordinario …’ es probablemente elisión de (abanico de ) calaña abanico ordinario ’ en el que calaña se emplea con valor peyorativo .

 

calañés

calañés nombre masculino Esp Sombrero pequeño de terciopelo, de copa baja en forma de cono truncado, ala redonda vuelta hacia arriba y en ocasiones un par de adornos de pasamanería en forma de borla, uno en la punta y otro en el borde del ala; era un sombrero popular y actualmente es usado por algunos conductores de carruajes en ferias andaluzas :llevan un calañés negro sobre un pañuelo a lo bandolero que hace juego con el fajín .También sombrero calañés o sombrero de Calañas .

 

cálao

cálao nombre masculino Ave trepadora con el pico muy grueso, largo y arqueado, sobre el cual tiene un voluminoso apéndice córneo, de figura variada; hay muchas especies diferentes, siempre de plumaje principalmente oscuro pero de tamaños muy diversos, que se distribuyen por los bosques de Asia, África y Oceanía .

 

calapé

calapé nombre masculino Amér Tortuga asada en su caparazón .

 

calapié

calapié nombre masculino Puntera metálica adaptable a un pedal de bicicleta, que permite apoyar el pie en ella para facilitar el pedaleo .

 

calar

calar 1 adjetivo 1 Que contiene calcio .SINÓNIMO calcáreo, calizo .2 nombre masculino Lugar en el que abunda la tierra caliza .ETIMOLOGÍA Derivado de cal .

 

calar

calar 2 verbo transitivo /verbo intransitivo 1 Penetrar [un líquido ] poco a poco en un cuerpo poroso o permeable :se demoraban metiendo sus botas en el agua y esperando a ver a cuál de ellos le calaba la suela primero; el agua caló en el techo; (fig ) una tristeza húmeda, pegajosa, le iba calando lentamente ;el techo se ha calado completamente .SINÓNIMO recalar .2 verbo transitivo Atravesar un cuerpo de lado a lado con un instrumento punzante :caló la tabla con una barrena .3 Hacer agujeros en una tela, papel, madera, metal o piedra formando dibujos de adorno similares a los de un encaje :los tiradores van sobre planchas de hierro recortadas y caladas con motivos góticos o renacentistas .4 Cortar un trozo de una fruta para probarla, en especial de una fruta grande como el melón o la sandía .5 coloquial Comprender la razón, el motivo o la intención no declarados de algo o de alguien :tiene intuición para calar a la gente en el primer golpe de vista .6 Colocar o poner, generalmente un objeto o una prenda de vestir ajustándola bien en una parte del cuerpo :le caló el gorro al niño; la doña, algo premiosa en el hablar y miope, se caló los impertinentes .7 Encajar la bayoneta en el fusil .8 verbo intransitivo Penetrar [una idea, un comportamiento, etc. ] en la conciencia o en lo más íntimo de alguien o de algo, de manera que llega a formar parte de él :los sentimientos ecologistas han calado en la población; una conciencia en favor de la paz ha ido calando hondamente en amplios colectivos sociales de este país; la formación de ejecutivos empieza a calar en el sector financiero .9 Inclinar hacia adelante la pica u otra arma en disposición de herir :¡calen armas!10 verbo intransitivo /verbo pronominal Abalanzarse [un ave ] sobre su presa :de repente aparece ante nuestros ojos el águila calando bruscamente sobre su presa .11 verbo transitivo Amér Sacar con el calador una muestra de semilla u otro producto de un saco o fardo .12 Colomb Confundir o anonadar a una persona .13 Méx Afectar [un dicho o un hecho ] duramente a una persona :a tu prima le caló que no fueras a su boda .14 Méx Poner a prueba el funcionamiento de algo o las habilidades de alguien :voy a calar esa bici antes de comprarla .15 mar Arriar o bajar un objeto (mastelero, verga, etc. ) resbalando sobre otro, sirviéndose de un aro u otro medio para guiar su movimiento .16 mar Introducir las redes o los instrumentos de pesca en el agua .17 mar Alcanzar [un buque en el agua ] determinada profundidad por la parte más baja de su casco .18 calarse verbo pronominal Mojarse [una persona ] hasta el punto de que el agua penetra en la ropa y llega hasta el cuerpo .19 calarse Esp Pararse [un motor de explosión ] por no entrarle suficiente combustible, estar frío u otra causa :al corredor se le caló el motor en la salida y perdió algunos segundos . VÉASE calado hasta los huesos . ETIMOLOGÍA Voz patrimonial del latín calare hacer bajar ’ y este del griego khalân soltar ’, ‘hacer bajar .

 

calato, -ta

calato, -ta adjetivo /nombre masculino y femenino 1 Perú [persona ] Que está desnudo :sáqueme de la curiosidad: ¿no tiene miedo que viendo tanta calata un día se acostumbre y ya no sienta nada con las mujeres?2 nombre masculino Perú Figura humana desnuda, o cuyas formas se perciben aunque no esté desnuda :pero también de establecer diferencia alguna entre un clásico desnudo griego y un miserable calato peruano .

 

calatravo, -va

calatravo, -va adjetivo /nombre masculino [persona ] Que es miembro de la orden militar de Calatrava .

 

calavera

calavera nombre femenino 1 Conjunto de huesos que forman la cabeza, cuando permanecen unidos y están despojados de la piel y la carne :la bandera pirata tenía el fondo negro con el dibujo de dos tibias cruzadas y una calavera; en la cripta se encuentra el panteón de los condes de Buenavista, decorado con huesos, calaveras y esqueletos de significado macabro, alusivo a la Muerte .2 Mariposa de cuerpo grueso y peludo con antenas prismáticas, alas estrechas y vuelo pesado, que tiene en el dorso un dibujo semejante a una calavera; es muy ávida de la miel, por lo que a veces daña las colmenas, y habita en el centro y sur de Europa y en el norte de África .3 adjetivo /nombre masculino coloquial [hombre ] Que lleva una vida desordenada y tiene poco juicio y malas costumbres :tenía un chófer calavera; es un calavera que se larga todas las noches de parranda .4 adjetivo Que es propio de estos hombres :aquellos acontecimientos le hicieron recordar su lejana juventud calavera .5 nombre femenino Méx Cada una de las luces traseras de un automóvil .Se usa más en plural .6 Méx Pantalla, generalmente de plástico, que recubre estas luces .Se usa más en plural .7 nombre femenino Perú Depósito para el reparto y recepción de agua .mover la calavera Urug coloquial Entrar en movimiento [una persona ] después de permanecer durante cierto tiempo quieta o con escasa actividad física :estuve mucho rato sentada, ahora voy a bailar, voy a mover la calavera; mi hermano no hace ningún ejercicio físico, tendría que mover más la calavera .ETIMOLOGÍA Voz patrimonial del latín calvaria , derivado de calvus ‘calvo ’ con posible influjo de cadáver. De la familia etimológica de calvo (V.).

 

calaverada

calaverada nombre femenino Acción propia de un calavera .

 

calaverear

calaverear verbo intransitivo coloquial Hacer calaveradas :le prometió a sus hermanos de una vez por todas no calaverear más para no meterse en problemas .

 

Sanseido Wisdom Dictionary

calabash

cal a bash /kǽləbæ̀ʃ /名詞 C U 〘植 〙ヒョウタンの実 ; ヒョウタンノキ (calabash tree ) 〘ノウゼンカズラ科の高木 〙; ヒョウタン製品 〘水を入れる容器 パイプなど 〙.

 

calabrese

cal a brese /kǽləbrìːs /名詞 U C ブロッコリーの一種 .

 

Calais

Cal ais /kæléɪ |-́- /名詞 カレー 〘フランス北部の港市 〙.

 

calamine

cal a mine /kǽləmàɪn /名詞 U 〘薬 〙カラミン 〘皮膚の炎症治療用のピンク色の粉末 〙.~̀ l tion 〘薬 〙カラミンローション 〘液状カラミン 〙.

 

calamitous

ca lam i tous /kəlǽmətəs /形容詞 かたく «…にとって » 不幸な, 悲惨な, 災難をもたらす «to » .ly 副詞

 

calamity

ca lam i ty /kəlǽməti /名詞 -ties /-z /C U かたく (大きな )不幸 , 災難 , 災禍 ; (突然の )災害 , 惨事 .